Wo de Ostseewell'n spölten an de Strand
Bi uns in Eckernför dor an de Waaderkannt
Wo aß Kinner speelten wie an Dang'n un Strand
Un Sommerdaags wie dor hefft in'd Waader planscht
Dat weer uns Heimat dor hörn wie to Huus
Beedt dat de Harvst denn keem un de Nordoststurm brust
De stürm un brusen dee över See un Land
Bleev doch uns Heimat an de Waaderkannt

Wenn över'd Land keem weer de Fröhjohrstied
Un alln's weer gröön un blöhn dre wied un sied
So keem vör Jungs un Deerns von de Waaderkannt
Weer de schönste Tied von'd Johr an er Strand
Wie weern wer dor wo wie hörten hin to Huus
Beedt dat de Harvst denn keem un de Nordoststurm rust
De stürm un brusen dee över See un Land
Bleev doch uns Heimat an de Waaderkannt

Die letzte Strophe ist erst später dazugekommen:

All de Kinners, de an Dang un Strand grod sünd warn
Wie ok verbröögt hefft dort er Kinnerjohrn
De noch leevt un mit de Johrn old sünd warn
Gaht noch Dag für Dag, lang Dang un Strand
Wo Johr för Johr er Kinnertied war vergahn
Beed dat de Harvst denn keem un de Nordoststurm rust
De stürm un brusen dee över See un Land
Bleev doch uns Heimat an de Waaderkannt