S.881

Dezember 1927

Wie fischten in de Nordkehl naa Butt un Dösch un harrn in 2 Drifts den Fang vun 2300 ℔ grod Witteln, von god 1½℔ dat Stück. De Witteln deen wie bi Hopp u. Rehs afflevern mit de bescheed, da de Witteln naa Hamburg na'd Fischmarkt schick warn soll'n.

De anner Dag, harrn wie weer sun Fang, de wie mit Rudi Kielmann, de sien Riesendösch de he lebendig in sien Fischkist noch loppen harr, hier nie los warn kunn, tosaam naa „Köser” Hamburg-Altonaer Fischmark schicken deen. De nächste Dag, dee de Nordost stief kölln, so leepen wie ein gode wiel budden de büddelste mieltonn, un deen vun dor naa binn to utsetten. De Drift bröög uns bie 800 ℔ vun de grod Witteln. De Nordost harr mehr to nahm, dort weer keen Witterung mehr ümm nochmaals uttosetten, so leepen wie langinn.

Wie harrn graad an de Brügg fast maakt, do keem Rudi vun'd Huus daal un seggt: „Graad eben hätt „Köser” mie anropen, ick sall, vun de grod Witteln so veel, as ick krieg'n kann, naa emm hinn schicken, denn de Pries vör uns grod Witteln kunn se 16-17 Penn d. ℔ an uns rein utbetaaln.”

Wie löschten 865 ℔, de Rudi Kielmann weer naa Köser-Hamburg-Altona schicken de. Ick de naa'd Kontor vun Hopp u. Rehs gahn un wull anfrog'n, wat wie vör uns Witteln in Hamburg kreeg'n harrn. Un dee Frl. Grützmann dor naa frog'n, se wer ganz rot in'd Gesicht un seggt to mie: „Deiht mie leed Herr Daniel, se er Fang an Wittlinge sünd op Anlaß vun Hopp nie verschickt, sondern se staht noch in Kisten in de Holtstall, eben weil Hopp sien Kisten mehr Wert neem, aß de Inhalt.” Se segg noch, dat se Hopp een Vörwurf makt harr, dat sowat keen Ruf vör de Firma weer, over hee de dor nie op reageern, emm keem dat op sien Kisten an. Mie weer, as wenn mie een vör de Kopp schlagen de.

So de ick Frl. Grützmann vertelln, dat wie gestern Obend genau sunn Fang an Witteln mit Rudi Kielmann naa „Köser‟ schickt harrn. Hütt Morg'n hätt Koser emm anroppen, hee sull soveel vun de grod Witteln schicken, as hee krieg'n kunn, denn de Witteln harrn en Pries vun 16-17 Penn vör'd ℔ rein to utbetaaln bröögt. Se könnt sick denken, Frl. Grützmann, dat de Saak een Nahspeel bring'n deit. Maken se sick keen Sorg'n dorümm, de Saak ward regelt, ick ropp Hopp un ok Chrischan Rehs, de in Travemünde iss an.

Aß ich weer naa'd Boot keem un se dat Fiasko mit uns Witteln in de Holtstall vertell, wor mien Macker wütten un Rudi Kielmann lacht sick een, dat emm sien Buuk wakeln de. An de nächste Naameddag kregg'n wie von „Köser” uns beide Affreckung'n tosaam weern dat vör 549 Mark rein. Aß Heine Hopp vun Frl. Grützmann to weeden kreeg, wat los weer, iss hee wie sunn kopplose Hahn naa'd Kontor rinn kaam. Harr Frl. Grützmann fragt, wat hee bloß mackken süll, se harr bloß to emm seggt: „So schnell wie mööglie müß dat Fischwark naa Hamburg an'd Markt hinn.” Naa een paar daag kreeg'n wie von'd Kontor bescheed, dat wie 6 Penn d. ℔ vör uns 4 Daag ole Witteln kreeg'n.

Sönnabend Vörmeddag ümm ½10 göng'n ick vun de Brügg naa de Fischerstraat un wull naa Huus to. An de Eck vun Carl Staak keem mie Chr. Rehs entgeg'n un segg to mie: „Wat ist dor bloß mit ju loswähn?” Ick segg: „Mit uns iss nichts los, over mit die Firma, de affgeleverte Fisch, statt an'd Markt, in een Holtstall stellt, dormit de Kisten nie velorn gaht.”

Chr. Rehs seggt: „Laad uns man naa'd Kontor rinngahn, dormit wie de Saak sofort regelt.” Ick müß emm de ganze Vörgang noch mal verklaarn. Hee de bloß mit de Kopp schütten un meen: „Dat iss doch een Stück ut de Dullkist!”

Chr. Rehs de Frl. Grützmann frag'n, ob sick de Saak so affspeelt harr. Se segg jo, un de er fraag'n, op se de Affreeken vom „Köser” seehn hätt. Ick de uns Belege ut mien Joppentasch nehm un geff se Chr. Rehs. As hee sick de Kraam bekeeken hett, segg hee to Frl. Grützmann, se sull uns vör de affgeleverte Fang 16 Penn d. ℔ rein utbetaal'n. Dann de hee mie fraag'n, op ick dormit inverstahn. Ick segg: „Denn ist alln's op de Reeg, un de Saak bereinigt un dormit vergedden.”

Chr. Rehs dee to Frl. Grützmann seggn, in Tokunft süll se dor vör uppaßen, dat sowat nie weer vörkeem, ok wenn Hopp anner Meenung weer. Dorbie keem hee graad in de Döör as ich rutgahn dee. Ick harr 375 Mark in de Tasch, dat weer de Hauptsaak. Chr. Rehs güng'n heel hart mit Hopp in'd Gescheer, dat de ick noch höör'n bied rutgahn. Wat de beiden dor binn noch makten, göng'n mie nichts mehr an.

Wie harrn in de 3 Daag vör 924 Mark rein ut uns Witteln makt, dat weer dormaals eenen goden Fang, de verhältnisse naa. As de Nordost vörbie, un wie weer in de Nordkehl fischten, dachten wie an de Witteln, over leider, wie dat bie de Fischerie so iss, harrn de Witteln sick verkrümelt. De Witterung harr sick mit de Nordost verännert, de Küll wer ümmer strenger. Des Nachts harrn wie all 7-8° - mit hatt, de Binnhaab'n weer dicht frorn, un vör de Holtenbrügg leeg ok allerlei Iis wie ok vör de Westwall. Denn die Wind keem stüttig weer vun Nordosten, mohl störm over ok weer mit stiefe Nördliche, so dat meistens nie veel Witterung tom fischen weer. Oftmaals geevt ok noch een Ladung Schnee darto. Överall nehm dat Iis to, een jeder meen, dat een streng'n Winter uns bevör stahn dee, wo wie Fischers gornie vör erbaut weern, denn een jeder wüß wat sunn Winter mit sick bröögt: Not un Elend.

Fr. Daniel