970

März 1951

Morgens um de Klock 5 deen wie op 25 Meter Waader in de Veisnitzer-Röön uns eerst Drift naa Südosten to utsetten. Fischten naa Bütt un Dösch. Vör uns sehn wie noch 4 Lichter vun Böö, de asschien ok op Südost-Kurs an de Röön fischten. Bie 2½ Stünn deen wie ophohln. Dor sehn wie, dat de 4 Böö naa de Kieler-Föhr tolepen.

Wie harrn in uns Drift 2 Zentner Dösch un ebenso veel an Plattfisch, wo de Röögers glieks wedder über Bord smeeden worrn, so bleven 60 Pund Struffbütt un 15 Pund Goldbütt (allens Melkers) naa, de wie in’t Bünnnett sedden. De Fang weer naa de Verhältnis nach gornie mol so schlecht. So deen wie wedder naa Nordwesten to utsetten. 4 Maasholmer-Gespannfischers keemn uns an Backbord in de Mööd.

Over de Dag weer dat Fangergebnis vun jeden Drift man heel kümmerlie. Beed Obends de Klock 7 harrn wie sick wull 5 Zentner Dösch, 2 Zentner Struffbütt un 70-80 Pund Goldbütt, de wie in’t Bünnett sett harrn, un een paar Kisten mit Platen tosaam fischt.

As de Maasinger-Spanns ehr tweed Drift naa de Nord to makten, weern se bald ut Sicht, un wie weern alleen op dütt Reveer. Naa de Klock 7 deen wie een ganz Stück naa de Nord un Lüttbelt to lopen un deen op düsse Kurs ok utsetten.

De ganze Dag weer’t good Wetter ween. De Wind weer westlich vun 2-3. As de Sunn ünnergahn, keem hee vun Nordwesten mit een stiev Köölde, de langsam tonahm dee. 3 Böö harrn wie vör’t düster ward 1½ Drift bie Norn vun uns fischen sehn, un ok naheer noch de Lichter.

As wie 1¾ Stünn naa de Nord tofischt harrn, weer de Witterung all heel spökelig worrn. De Lichter vun de Böö, de uns wied vörrut weern, sehn wie naa de Schlei tolopen. Dat wor ümmer ruppiger. Deshalb deen wie allmählich mit uns Gescheer in de Wind gahn, dormit wie langsam wedder op Gegenkurs tofischen kunn. Dat göng ok allns klaar. So deen wie 1½ Stunn wedder naa de Süd fischen.

De Witterung weer over so schlecht worn, dat mit Schick keen Wedder mehr weer. So deen wie deshalb ophohln. As wie uns Zees an de Bordkannt harrn, sehn wie, dat dor een grod Fang in weer. Dat ganze Achterdeel vun de Zees weer vull. Dat Inhohln mit de See göng verdammie swöör. As wie dat so wied harrn, dat wie de Hievstrupp üm de Steert kreegn un ick de Taljenblock inhaken kunn, dee ick de helen Part über’t Spillkopp leegen un anhieven.

As de Tallje op Kraft keem, segg ick noch to mien Macker: „Wenn dat man good geiht, wie harrn doch man leever mal dörnehmen sulln, denn dor sünd jo mindest 8 Zentner in.“

Dat knarsch un knarsch in de Talje. Ick mutt noch een Törn mehr über’d Spillkopp leeg’n, as de Hiev über’d Schanndeck naa binn keem un geg’n uns Boom vun’d Grodsegel sloog. Dat mööt in de Moment sick de hehlen Part mit de ganze Kraft op an’d Spillkopp beknippen, denn as ick de Hiev weggfiern wull, göng dat nie, un de grod Hiev mit sien Gewicht sleuder dör de swöre Seegang wer naa buuden to.

Mit mien Macker, de sick mit beide Hänn in de Maschen vun de Steert fast heel as de Hiev weer naa binn sleuder, snee ick de stahn Part, de op spring’n stahn de, eben über’d Spillkopp dör. De Hiev leeg dwars über’d Deck un mien Macker bob’n op de Hiev. Ick mööt mie irstmaal daalsedden, un dach in de Moment bloß, wat harrs maken sull’n, wenn dor wat braken in de Ogenblick, as de Hiev weer naa buuden slender, haar mien Macker mit in’d Waader leeg’n, bie dütt Wedder.

As ick mien Macker dat verklaarn dee, segg hee bloß: „dat weer op häng’n Haar.“ As bie mie de Schock vörbie, leeden wie em riedden naa uns Föör to. Beide deen wie ünerweeggs de Saak nochmol dör konstrueern, wie dat keem un ween weer. Over iss dat nie, bie jedes Mallör, wo sick dat bloß ümm een Moment hannelt, kann man dat überhaupt beschrieb’n?

As wie geg’n Norhaag’n wor, weer de Witterrung beeder, wennigstens wat de Seegang bedreeb. Wie makten de Steert vun un Zees op, un mit de enkelte Part, de noch in de Tallje, überd Spillkopp dat Fischwark rut hieven.

Nu sehn wie irst, wat för’n Quantum Fischwark dor inn weer. De Klock 3:00 weer’n wie in Haab’n fast. As wie de Fang vun de Drift bearbeidt un in de Kisten harrn, deen wie sick wunnern. Dor weer’n 870 ℔ Dösch utgeslagt, grod un mittel, 4 Kisten mit Gammel, 106 ℔ Struffbütt, 40 ℔ Goldbütt un 35 ℔ Platen. Dat weer de Fang, wat in de Hiev weer. In ganzen 1200 ℔ ohne de Rögers, de wie, as de Fang ut de Steert rut weer, über Bord smedden.

Mi löppt nochmol dat Gruseln lang de Rüch, wenn ick dor an denk. Wenn dat scheev gahn weer! Mien Macker göng dat genau so. Over dennoch weer’t een grod Fang, vun 1370 ℔ Dösch, 306 ℔ Struffbütt, 120 ℔ Goldbütt, 3 Kisten mit Platen un 7 Kisten mit Gammel.

Dat weer de Geschicht. „Op häng’n Haar“ – geiht dat bie jeden Minschen nie mol so, in sien Leben. „Op häng’n Haar“ un dat bloß in een Moment, dann is dat Gescheen, wat nie to verhindern weer. Wenn’d god gahn iss, iss alln’s klaar. Over wehe, wenn’d scheef gahn weer, wo iss dann de Schuldige.

Fr. Daniel