Sommer negenteihnhunnertteihn, Fiede Drees würr düssen Sommer teihn Johr old. He weer de Öllst in een vun de veelen Fischerfamilien, de in düsse Stadt an de Ostseeküst siet Generatschonen de Fischerie bedreeven. So stünn dat ok för em fast, dat he Fischer warrn wull. Ok dat weer Traditschoon, dat een Fischerjung med teihn Johr sien eerste groote Fohrt medmaaken dee. So sull he nu also ok in de Sommerfrien dat erste Mal med to Water. Med to Water, dat weer keen Snakk med to baaden to gaahn, ne, dat bedüder med op See, op Fangfohrt. Sünnabend weer de lest Schooldag un Sünndagmoorn Klokk veer sull dat losgaahn.

Sien Vadder, Willem Drees, weer to Sommer för een Johr to een Reserveövung med de kaiserliche Torpedoflotte vun Kiel dat erste Mal in Meckelnborg west un se harrn op Rügen in Sassnitz ehrn Insatz hebben hatt. Dorbi weer he med een poor vun de Fischer ut Sassnitz künnig woorn. So harr he to weeten kreegen, dat dor in de Sommermaanden bannig veel Bütt to fischen weern un ok een goode Markt bestaahn dee. Se harrn meent, kumm man mal med een poor vun diene Kollegen neeste Johr för een poor Weeken to uns. Plads un Fisch is för uns al genoog dor. Se harrn ok meent, dat se dat Plattfisch med ehr Zeesen orer med Bungen fangn dunn. Se harrn aver vun ehr Fischmeister höört, dat an de Schleswig-Holsteensche Küst med Büttgoorn fischt woor. So harrn se tom eersten Mal de Gelegenheid, düsse Fischerie sülvst in Oogenschien to neehmen.

Nu harr Willem Drees eerst sien Vadder, dat weer Fiede Drees sen., un sien Macker, Fiede Mommer, besnakkt, dat se dat mal versöken sulln to Rügen to fischen. Dorto is to seggen, dat de dree sick negenteihnhunnertveer een nie Büttquase op de hiesige Werft harrn buun laten. Dat weer een Bood vun nie Oort, so üm de veertig Foot lang un twölf Foot in de Breede. As Tweemaster med een Gaffeltakelaasch weer dat hel seedüchtig. Düsse Bööd weern ut dat beste Eekenholt ut de Ümgegend buut. Een Johr later harr se sick no een Eentaktdieselmotor ut Dänemark inbuun laaten. So weern se ni mehr so afhängig vun Wind un Wedder.

Dat se düssen Sommer na Rügen wulln, harr sik bald bi de Fischerkollegen rümsnakkt. Wiel de Büttfischerie in de För för de groden Bööd sik ni mehr renteern deen, dor ok veele Lüttfischers med Trietzen un Goorn un Ruusen ehr Brood verdeenen deen, weer veel vun de Büttquasen – dat geev in düsse Johrn so an de föftig Bööd in uns Stadt – ünner de dänschen Inseln fohrt. Dor woor dat aver ok ümmer enger un besünners de dänschen Fischer weern vielmehr op Motorn umrüst. Se harrn ok för twee Johrn dat erste Mal med een niees Schleppnett, de Tuck, dat weer een gröttere Zees, na Bütt fischt – un harrn grode Fänge hatt. So weer för de Büttgaarnfischerie ni mehr altoveel Plads tom fischen. Ok de dänsche Fischerieopsicht weer ördentli wat strenger woorn un kasseern de Netten, so se een „Tyske“ dat erste Mal faat kreegen, de sien Netten in de Dreemielenzone utsett harr. Dor de Bööd med ehr Büttgaarn med Strom un Wind dreeven, weer dat besünners bi Nacht licht möglich, dat se ööver de Grenz keemen. Bi’n tweeten Mal kunn dat ok all Straafgelder opto geven.

Nu geev sick een nie Möglichkeid för de Sommerfischerie. So harrn sick teihn Bööd, dorvun söss med Motor un veer Seilquasen tosaamen funn un wull de grote Reis medmaaken. Um düsse Reis, de tom eersten Mal so üm hunnertdörtig Seemielen in de Ferne gaahn sull, weer veel in de Stadt snakkt. Meenigeen holl dat för Gröötenwaahn un besünners ok öllere Fischerkollegen schüttkoppen över düssen jungshaftigen Lichtsinn. Aver dat geev ok veele, de meenen, dat weer een gode Saak, dat de Fischerie wieder kieken dee un dordörch, dat jo ok eenige Öllere dorbi weern – Grootvadder Drees weer med sien sößdig Johr ni de Öllste – würr dat wull ok good gaahn.

Dat nu aver ok een poor Jungs, so as Fiede Drees med teihn Johr, Franz Krus med ölben un Kalle Bergmann med teihn, med sulln, dat güng meenigeen wull doch to wiet. Sogar een poor vun de Lehrers sulln dorvun afraad hebbn. Aver Fiede Drees sien Vadder un ok de annern weern de Meenung, dat weer richig. Wat een ördentli Fischersmann warrn wull, müss ok al in fröhen Johrn med lange Reis, Wind un Wedder kloor kaamen. So bleev dat dorbi – de Dree sulln ni blot dat erste Mal med to Water, se sulln ok glieks med op grote Reis.

Nu weern se, wo kunn dat wull anners sien, in de letzten Dag för dat losgaahn sull, de Hauptpersonen in de School un wurrn vun meenigeen bewunnert. Dat geev aver ok wulke, de för Afgunst orer ut anner Grund’n se op’n Arm neehmen: „Na Fiede, wonehr warrst seekrank? Noch in Haaben?“, „Hett dien Modder ok noch Winneln inpackt?“, „Pass man op, in de Wisch (dat weern tweedusend Meter ut’n Haaben) sett si di ant Land un du musst tofoot na Huus lopen.“

Aver Fiede sien Klassenlehrer Jessen meener: „Fiede, du hest tom eersten Mal dat Glükk, mehr vun de Welt to seehn as anner Kinner un pass good op di op un mark di allns, wat di Besünneres opfallt un leehr anner Lüüd un Gewohnheiden kennen. Bring uns een Stück vun de Kriedfelsen med, dormed wi seht, dat du dor west büst. Un goode Reis!“

De Sünnabend würr de hele Dag dormed trobröcht, de Bööd klortomaken, Proviant to stauen un de Netten an Bord to bringen. Wi Jungs harrn all de Week ööver poor Molln vull Steen to sammeln. Dormed woorn de Netten an’t ünnere Enn bestükkt. An’t böbere Enn weern Korken anbröcht. So stünn’n de Netten as een Wand int Water. De Steen müssen so swör sien, dat de Gaarn bed na de Grund sinken deen, dor de Bütt as Plattfisch sick jo an de Grund opholln deen.

Sünnabendnamiddag worr sick bi de Marinestation in Kiel no mal na dat Wedder erkundigt. Op Water weern de Bööd op sick allen anwiest, dor to de Tied de Fischerbööd no keen Funkudrüstung harrn. Man harr sick afmaakt, dat man de Reis ünner Seils maaken wull, de Motoren sulln bloots bi een Notfall brugt warrn. Dree Bööd med Motor sulln vöran seilen, so keemen de reinen Seilbööd un achdern sulln de anner dree Bööd med Motor seiln. Dor sull ok op Sicht seilt warrn un för een Notfall woorn besünnere Signale fastleggt.

De erste Törn sull bed Fehmarn gaahn, dat weern goode föfftig Seemieln. Dor wull man gen Sünndagabend för Anker gaahn un Maandagn ööver Dag wieder seiln. Op man de Rest in een Törn schaffen kunn, hüng vun de Wind af. Dor man nachts seiln wull, weer dat möglich, dat man noch mal an de meckelnbörger Küst för Anker müss.

In de Nacht to Sünndag kreeg Fiede Drees keen Oog to un he weer moorns de erste in de Plünn. Fröhstükken wull man an Bord un üm veer weer allns klor tom afleggn. Dor weern eenige Lüüd an de Brüch üm totokieken, as de erste gröttere Fischerflotte in een Tog dat erste Mal op grote Reis güng. Fiede sien Modder weer med sien lütte Süster un Broder, de lag noch in de Kinnerwaag, ok med na de Brüch kaamen. „Pass good op de Jung op“, reep se ehrn Mann un ok ehrn Swiegervadder to „un kummt heel trüch“, dorbi harr se wull do een poor Tränen in de Ogen, as ok de Mödder vun de annern beiden Jungs.

Nu legger een na de anner vun de Bööd af un setten de Seils. De Wind keem bi twee un dree ut Südwest un weer ideol üm ut de Haaben un de För to kaamen. Dat weer smukk antosehn, as de teihn Bööd nu ünner vulle Seils eerst een Slag na Süden un dorna Kurs Nord-Ost neehmen un in Kiellinie de För lang utleepen. De Tweemaster harrn ni all Seils sett, dormed se de Lütteren ni wegloopen deen. Nu weer Fiede Drees dat erste Mal med to Water un dat op groode Reis op See.

He harr ok glieks wat to doon. As jüngste weer he för de Kombüs tostännig un müss för Kaffe un Fröhstükk sorgn. Dat weer ok dat erste Mal, dat he för sowat de Verantwoordung överneehm. He harr sick aver vun sien Modder dat bibringen laaten un sien Plog weer med dat erste Fröhstükk wull tofreeden. Se maaken gode Fohrt un üm Klokk teihn rüm harrn se de Stoller Grund to faaten un leepen nu med Ostkurs in Richtung Probsteier Küst. De Wind weer nu een beden stärker woorn un keem ok een beden südlicher, so dat se nu de See quer kreegen. Dat duur nu ok ni mehr lang, dor woor uns Fiede dat een beeten komisch in de Buuk un he woor ok teemlich blass üm de Nees.

Na, Fidek Küst…