August 1924. Wi fischten mit Adolf Stange ut Wellingdorp Ost-Nordost aff vun Marienleuchte op 27 Meter Waaderdeepte. De Witterung weer god, flaue Süd-Südost, aver diesig un bruttige Luft, wie füngn dorbi 3½-5 Stieg Goldbutt in Drift. De Butt deen bi 14-15 Pund dat Stieg weegen. Dat leep een harten Strom, den naa Nordwesten tosedden dee, op dütt Fangplatz weern wi mit Stange ganz alleen. Naameddags ümm Klock twee keemen dree Böö vun Westen her naa uns tolopen. Dat weer Johann Stange, Johann Brandt un Hein Ehlers ut Wellingdörp. Se deen mit uns un ok mit Adolf Stange snacken, wat wi hier so fangn deen. Se vertellten, dat wi dree Drifts in de Belt bi de lange Heinri maakt harrn mit 2-3 Stieg in Drift. Se see, dat dor een slechte Gelegenheit weer, mit harte Strömung naa Nordwesten to. Johann Brandt see noch: „Dat Glass (Barometer) iss siet hüüt Vörmeddag över een paar Strek fulln, dor liggt wat in de Luft, de dor över de grod Belt un Laaland steiht.” Se wulln een paar Stünn, südost vun Staberhuk aff hen. Se harrn

S. 840

de letzte Reis dor ganz schön Bütt fungn. All dree Böö leepen denn ok op de Kors vun uns aff. Wat wi fangen deen, weer se anschien nie god noog ween. In Süd-Südost keem een Seilschipp in Sicht. De Dies harr sick oplöst, aver de Luft weer noch stickiger warn. Dat weer dotstill un över de Grodbelt un de Norddeel vun Laaland dee sick een Unwetter tosaam bruun. Wat schienbar jümmers beed mehr naa uns tokeem. Dat duur ok nie lang, as mit eenmol een Dünung anlopen dee, de ümmer mehr wurr. Wi seggten toeenanner, dat in de grod Belt de Nordost een Sturm weihn müss. Bi Klock halbig 7 passeer uns an Backbord in 600-700 Meter Affstand een schwedische Brigg ünner vull Seil mit Nordwest-Kors. Er Seil hung slaff daal, dat weer jo ok noch dotstill, over de hart Strom harr de Brigg doch eenige Seemieln maaken laaten, wie deen uns noch ünnerholn, dat de Schipper vun de Brigg so as de Luft utsä, sien Segeln ni weggnohm, denn dat Unwetter kunn jeden Ogenblick över uns los gahn, denn dat weer een unheemliche Witterung mit de Still aver de veele Dünung dorto. Adolf Stange leep ungefähr 200 Meter an Stürbord vun uns vörut, beed harrn wi irst vör een Viertel Stunn na Ost-Südost to weer utsett, dor keem mit een Wand vun Regen dat Unwetter mit een Orkanböe achternaa. Een See was een Flootwell, so dat wie uns Gescherr sofort opholten. Bi’t inhieven vun de Scherrbree hau uns Vörboot in een See rinn, de över’t heele Deck leep. Vörher harrn wie all hört, dat de Seils vun de Brigg dör de Orkanboe weggredden, ebenso dat Knacken un Splittern. Dör de Regenwand weer vun de Brigg nichts to seihn. Opglieks he nie wied vun uns afflingn muss. Vun Stange deen wi ok nichts seihn. As wi uns Wischenliens inholten, keem een Fetzen Seildook anfleegn un bleev een kort Tied över uns Vörstagg hängn, flog denn aver in Lee an uns vörbi. As wie uns Gescheer an Bord harrn, leepen wie mit langsaame Fahrt gegen die schwöre See an, naa de Brigg to. Plötzli heel de Regen op, dat Gewitter weer över uns weggahn, doch de Nordost, de naa de irste Boe beed aufflaut weer, keem weer mit een Sturmböe an un bleev denn bi to stürm, de Brigg leeg vör uns, mit zerfetzte Seils un sien affbroken Vörmaststengen, de mit de See hen un her schleudern dee. Paar Mann weern in de Takellasch, de Stengen fritomaaken, de heele Besatzung weer an Deck bi to opklaarn. Stange keem

S. 842

een paar 100 Meter achter uns, ok naa de Brigg to lopen. As wi in Lee dicht bi de Brigg weern, deen wi de Kaptein anropen, de achtern an’t Stüür stunn, op wi emm wat hölpen könen. De Schipper dee aver affwinken un reep uns wat röver, as wenn he keen Hölp bruken dee. Stange reep ok noch wat röver, aver de Schipper dee affwinken. Dat Schipp harr een teemliche Decksladung Holt an Bord. Wi deen uns Seil klaar moken, steeken 2 Reffs in un leepen op Westkors naa Huus to. Stange dee sin Boomsegel, de Gaffel, an de Mast zurrn un leep mit Zwicksegel op de sölbe Kors as wi.

Op düsse Reis to Huus mööten wi noch tweemol uns Piek weggfiern, trotz de twee Reffs, denn de Nordost full mit Wolkenbruch un schwöre Sturmboen över uns her. Wi bleem mit beede Böö mit 200 Meter Affstand ümmer dicht bieenanner. Di irst Överfall weer eben naa Klock 10, de tweed keem ünner Klock 1, as wi de Huulboje passert harrn, mit een Regenslaag, de so dicht weer, dat wi keen Füürschipp un nichts mehr seihn kunnen. Een kort Tied deen wi noch de Positionslatern vun Stange seihn, de nich mehr as 100 Meter vun uns in

S. 843

Lee stahn dee, mit eenmol weern sien Lichter in de Regenslaag verswunnen. Ick bünn gau op uns Backbordsied, achter de Kajütkapp op Utkiek gahn. Dor meen ick wat knacken un breeken to höörn. As sien Lichters nie mehr to seihn weern, bünn ick de lang Deck naa achtern krupen un see mien beeden Mackers Bescheed, wat ick meen hört to hemm. Se harrn nix hört un meen Stange harr wull affhohln naa de Kieler Föör rinn, dor wi hier jo all een Stück binn vun dat Füürschipp weern, wo wi dör die Regen nichts vun seihn harrn. Een Ogenblick laater deen wi dat Daakhorn vun’t Füürschipp hörn, un eben dornaa meen ick achterut een Lichtblink vun’t Füürschipp seihn to hemm. De Regen hull irst op, as wi in uns Föör gegen Surndörp weern, dor keem dat Land un beed laater dat Leitfüür vör de Südkehl vun uns Füürturm in Sicht. As wi bi uns in Haabn inleepen, stunn dat Waader beed an’t Bullwark ran. So leepen wie naa’t Iserndükersteg röver un maakten irstmol an een vun de Pahlen fast. Bi Dagwarnn keem de Fischhändler Möller an un fraag, op wie Butt harrn. He sä, dat he 200 Pund bruuken kunn, wi deen emm verklaarn, dat he de Bütt kregen kunn, aver hee muss 85 Penn dat Pund geven.

S. 844

Dat weer de Pries vun Kielmann. He weer inverstahn un sä noch so: hütt avend könt ji dat Geld holn. Möller keem mit sien Jööl un Buttkist bi uns langssied un he kreeg sien 200 Pund Butt irste Sort. Dornaa leepen wi vör de Holtenbrügg hen, maakten fast un verköfften uns Restfang an Kielmann, 325 Pfund grode un 105 Pfund Mittel Goldbutt.

Op dat Geld vun Möller vör de 200 Pund Butt, dee he uns affstottern un wie kregen de Rest irst eben vör Wiehnachten kregn.

As wi een anner Tour maakten tosaam mit Adolf Stange un an’t Kieler Fischmarkt weern, dee he uns vertelln, dat bi’t Affholen naa de Kieler Föör sien Segel övergahn is un dorbi de Mast broken un över Bord gahn weer.

Fr. Daniel Die geänderten Wörter sind von mir selbst gemacht. f. Daniel