De ool Korl Rehbehn sall een ganz fideeln und lustigen Mann west sien. Bi Festlichkeiten, as dat Waldfest und de Wienachtsball för de Fischer un ok sunst, hett he manches mol sien Geldbüüdel opreten. Manche Dooler hett he dansen loten, dat keem em door ni op am, he harr sien Vergnögen an de Sook. Weh doon hett em dat seker mie, denn he sall n beten Geld hatt hemm.

De ol Rehbehn sien Fischerknechten weern dat ganze Johr bi em beschäftigt. He harr sölms en Handwaad, weer Pächter vun t Noor, wie ebenso vun de Lürschauer See bi Schleswig, ok harr he an de Stör een Streck as Pachtgebiet, an de Kanal sall em eem Pachtstück ok noch tohört m hemm. So hebbt all düsse Ünnernehmen tosomen em seker allerhand Doolers imbrögt.

Eenige vun sien Fischerknechten kann ick noch nennen. Twee doorvun weern loter bi uns an Bord und hebbt ums all de Undöög vertellt, de se Fischerknechten bi de ool Rehbehn utfreten harrn. Ehr Kameroden weerm de Lerch (K.Harresem), de Hahn (Brunstamp), de Rummel (K.Brunstamp), Fettehn (H.Thomsen), P.Kolls und J.Damkwardt, de Leberwuss. Noch een poor mehr hörten to düsse Klicke.

P.Kolls und J.Dankwardt vertellten, wie se mit en Brand, wo se vull weern bit tom Överlopen, 3 Mann jeder im een Soltenheerntonn steken harrn. Mehrere Tonns harrn boben op den Diek to dröögen stohn. As nu jeder vun de 3 in de Tonns rinstegen weern, kreegen de Tonns n Schupps un trollern de Böschung vun de Diek dool. Bi dat rutsch een ut sien Tonn rut und sien Macker günq mit sien Tonn över em weg. He blööd wie son Swien, dat sohlacht wart.

De anner Beiden weern mit ehr Tonns in de Stör rinrullt. So harrn to krabbeln üm ut de Tonn rut to koom und weern missendörchnatt. Vörher weer afmokt wurrn, dat se all düsse Rollkur moken sulln, ober noh düt Fiasko mit de dree harrn se de Naas vull und leeten dat Spillwark noh.

As dor mol Johrmarkt weer, harr de ganze Ploog um een Utschank noh de anner, överall dat Beer probiert und weern bi de Spazeergang teemlich vull wurrn. Se wulln sehn, dat se noh ehr Loschie keem ober ünnerwegs müssen se bi een Dansdeel vorbi. Se weer mit Bräder utleggt und an de een Sietweer oan Stuck Plank, wo de Muskanten ach¬ter seeton. Ne wulln se ober ok nochmol danzen, doch keen een vun de Deerns wull mit se op de Danzdeel rop, wiel se duhn weern und nich mol liekop op de Been stohn kunn. Dat hett se ober schändllich argert und so sunn de Klick op Rache. So güngn se op de Plank to, wo de Muskanten achter seeten. Se sehn de blanke Messingtrichter von de Tuba een Stück öber de Plank hinweg kieken. Se müssen plötzlich alltosomen ehr Woter affslohn und dat moktem se de Reech noh in de groot Messingtrichter vum de Tuba rin. De Tubablöser keem mit eens ut de Takt und dat pruusch ut dat Dings wie son Walfisch. De stakkels Muskant kunn sick för all dat Woter nie mehr redden und he dreih sien Tuba rüm und leet dat uoter rut.

De Ploog harr sick verhoolt und stünn achtern annern Tuun und bekeek sick vun door dat Geschehn und ob de Muskanten een noh de anner öber de Plank keeken, üm to sehn, woher all dat Woter in de Tuba komen weer.

Des Ploog harr noch Veeles vun son Adschewieners utööft. So harrn se ok mol versöcht, bi een Kööksch op n Buersteil in de Kommer rintokomen. Hier harrn se ober vun de Buerknechten een düchdige Drach Prügels kreegen. Jo, twee Mann vun de Ploog harrn so de Mißfork in dat Achderdeel steken.

Noh düsse Affeere weer de Ploog doch'n beten sinniger wurrn. Leegen doch ok allerhand Beschwerden bi den Schandarm vör.

De ool Rehbehn woor all düsse Undöög, de sien Knechten in de letzte Tiedd utfreten harrn, ok to veel wurrn, wenn he sick öber manches höögen dee. De Saison güng ok so bilütten to Enn und door wurr Tied, dat se werr noh Eckernföör kommen deen.

De Ploog weer de Meenung, dat de Ool mit eenmol noh Huus to wull, leeg mit doran, wat se door utfreten harrn. Aver em jökten blots de Finger noh sien Flint, üm dormit op de Jagd to koom, denn wie se vertellten, weer he een lütt Nimrod. Denn de Jagd weer ümmer sien Pläsier wesen.

So wie düsse Geschicht doolschreben, so hebbt mien Mackers dat vertellt, as wi de Handwaadenfischerie op Eekholt mol vun een Nachttog beet to de Morgentog överlingn deen.

Fr. Daniel