Den 8. Oktober 1929.

Mehrere Wochen fischten wi mit 7-10 Böö von Eckernför ud, vör de grod Belt mit de Driefnetten naa de grod Fettheern. De letzte Tour wer de Fangergebnis nie besonders wähn, ok leeg dat an de Witterung, weil de Wind paar Daag stief ut Süden köhln de, un in de Belt nie to brucken wer. Deshalb wull’n wi all tosaam nochmahl, een Dag överslaag’n.

So keem morgens bie 10 Uhr von Hopp u. Rehs er Kontor Bescheed, dat in Kiel een Fischer ut Rödby (Laaland) mit een grod Fang vun 4800 ℔ Heern, op sien Driefnetten lerg. Franz Zett mit sien Mackers Loui Petersen un Fide Lützen, wie ebenso wie, mien Vadder, Fide Mumm un ick, makten sick sofort klaar, ümm glieks naa de Middag naa Laaland hinn ut toloppen.

De Wind wer noch ümmer südlie bie 5 herumm, de over unerweggs mehr un mehr afflauen de. As Franz Zett un wi op Millionviertel weern, stünn vun Fehmarn, beed naa Laaland röver, een Gewitterbank de dor optrecken de. De Luft waar mit eenmohl so stikig un lurig, de Wind keem flau ut S. S. Ost, dat aff un an keem, over doch mol vör een kort Tied een Boe von 3-4 övert Wader püstern.

Wi weern mit beide Böö ungefähr op Fangplatz, do göng’n över de Fehmarnbelt naa Laaland to, dat Gewitter los, so waar dat miteenmaal dotstill, wi un eben so Franz Zett, hee wer wull 8-900 mtr. Nordnordöstlie vun uns, an to utsedden, as wi bied 5te Stück, keem vun Südosten een Orkanboe mit een Regenwand över uns wegg, deen de Scheed vun’d 5t Stück över uns achterste Poller an Stürbordsied belenng un deen sick all dree in’d Roorhuus verkruppn.

As de Boe vörüber un de Regen beed weniger waar, trocken wi gau uns Netten wer in, de irste beiden Stücke wern opspunn wie een Ankertau, de anner dree Stücke wer klaar, un dor sedden vorraff die an de 100 ℔ Heern op aß de Netten bin Bords, wer’d Düster-Nacht, leepen in de Wind, deen uns Segel klaar machen mit 2 Reefs in, un nehm Kurs naa Fehmarn to, vun Franz Zett deen wi nichts mehr sehn.

½ Stünn weern wi wull ünnerweggs dor göng’n wer sunn Regenwand mit een masse Wind vun Osten över uns wegg, de Regen wer so dicht, dat wi nie vun achtern naa vörn to kieken kunn, een half Stunn wieder hörten wi dat Nebelsignal vun Fehmarnbelt-Füürschipp, un mehrere Dampersignale mit gestopte Maschienen (2 Lange Töne) utmaken.

Ick harr grod to mien Vadder, de an’d Stür stünn segg, dor keem eben een Blitz vun’d Füürschipp dörch, dor nochmols jo segg Fide Mumm, dat heev ick ok sehn, do keem wer een Sturmboe mit een Regenwand an de uns in Lee dat ganze Deck ünner Wader drücken de, da geevt een Knacks un uns Boom vun’d Grodsegel wer brocken, opgleeks wie man een Stück Segel op harr’n, wie een paar Hulldäcken, to Luvwarts mußten wi 2 Dampers passern, de beide een naa de anner dat Stopsignal geem.

Bie ¾ Stunn wor de Regen wenniger, de O.S.Ost weih een Sturm von 7-8 wie kreeg’n dat Markelsdörper-Füür an Backbord vörrut in Sicht, as wi’d Füür dwars harr’n, wer’d mit eenmaal dotstill, dat wer rein unheemlieg, vun een Sekund op de anner, de See weer all, dor wi achter Markelsdörp ünner Land weern, mien Vadder segg noch hoffentlich kümmt hee nie klieks mit een Hura vun Nordwest, dat bleevt over still un de Luft klaar op, Sturm un Regen dat ganze Unwetter wer vörbie, dat stunn nu övert da Millionviertel un de Grodbelt, dor wer een Füür in de Luft vun all de Blitze.

Wi leepen mit dat schönste Mützenwetter ümm Flühfüür rümm, naa Heiligenhaab’n to, wi snackten noch so ünner uns, dat hier nichts vun’d Unwetter över kaam wer.

ee weern wie de Meenung, wenn’d Unwetter nie kaam, wie womöglie een grod Fang maakt harrn. Dat dor wo wie Utsedd, dat rechte Stell wesen iss, bewiest doch de Heern op uns 3 Stücke, de bloß een Viertel Stunn in’d Waader wähn weern.

Dat war Dag, aß wie in Heiligenhaab’n fast makten. Do keem Wilhelm Heißler un Hannes Mess bie uns an, deen frag’n, op wie vun de Belt keem. Wie seggten jo, deen se vertell’n wie uns dat gahn harr. Se vertellen, dat se ok ünnerweggs wähn, over ünner Bojensdörp wer biedreiht, as dat Unwetter mit Gewitter mehr över de Belt trocken wer. Se deen uns vertell’n, dat se de letzt Nacht ünner Laaland jede över 4000 ℔ Heern hatt harr’n, eben südlie vun Krannitz aff.

Wie seggten dat wie aß de höchde, ok wull utsedd harr’n, dat wie 5 Stücke över Bord, aß dat Theater losgöng’n, naa ¼ Stünn as de Boe vörbie, de Netten sofort wer introcken, un dat hier iss de Fang vun de 3 Stücke de klaar wesen weern. Hans Mess segg, denn sünd jie op rechte Stell wähn, denn kommt hütt Naameddag man wer mit, wenn’d Witterung iss.

Ümm de Klock 4:00 leepen wie mit Heißler un Mess tosaam naa Laaland to, ünner Laaland bleem wie geg’n Krannitz op 8 Faden Waader ling’n, de anner berden leepen noch wieder naa Rödby to, sunst wer vun uns ut nirgenst een Fahrtügg tosehn, aß de Sünn ünner gahn de, fung’n wie naa Westen to, an uns Netten ut tosedden, weern vörheer noch beed neeger rann loppen op 6-7 Faden.

Vun Heißler un Mess kunn wie nichts mehr sehm, denn naa de Küst to wor dat heel diesig. Ümm de Klock 11 fung’n wie an intotrecken, wie harr’n 4 Stücke binn Bord, un noch nie een Heern sehn. Do segg mien Vadder, noch mehr intrecken, hätt geen Zweck mehr, laad uns man de 4 Stücke wer utsedden, un sich noch een Stunn op Ohr leeg’n.

Gegen Morgen hör ick de Utpuff vun een Veertackmotor, ick ut de Koje rut un an Deck, dor seh ick achter un wull 4-500 mtr. aff, een danische Motorschoner lang loppen, de Sunn stünn een Handbreed hog über Laaland, bloß vun uns Bojen op uns Netten, kunn ick in de irst Moment keem vun wies warn, aß ick nochmaal to keek meen ick dat 7-8 Stücke Nettenlänge aff, doch wölk weern, mien Mackers keem ut de Kapp rut, deen sick glieks tom intrecken mobil machen uns Netten intohohl’n.

Wie deen irstmaal wat Etten un Drinken, dornaa hohlten wie all de Kisten ut uns Ruum, wie ok de Soltkist. Denn deen wie anfang’n, de Heern vun de Netten afftostecken. In de Tamp vun 7 Stück sedden 65 ℔ Heern op, de Heern de wie affstecken keem bie 40 ℔ in de Kist rinn, un waar een Handvoll Sölt över streut. Dat nächste Stück brögg 490 ℔, denn 520 ℔, un so bleev dat bie, op dat irst Stück wat wie vört Boot stahn, brögg 50 ℔.

Dornaa wer de dickste Dutt vun de Heern bie uns ünnert Boot dörch gahn, wenn man bedenk, dat vör 3½ Stunn op düsse Netten noch keem Schwanz opsedd. Vun de 6 Stücke harr’n wie 83 Kisten à 40 ℔ bie uns op Bünndeck verstaut, dat weern 3320 ℔. As alln’s verstaut, deen wie uns Netten wer klaar hohl’n tom Utsedden, ümm 1 Uhr weern wie mit alln’s klaar. Deen Stück Brot etten, un leegten uns vör een paar Stünn to Koje. De Witterrung wer noch dotstill, bloß in de Südwestkannt wer dat heel Diesig un in de Süd de sick asschien wer een Gewitterbank hoch türm.

Umde Klock 5:00 göng’n wie Anker op un leepen langsaam aff mehr naa Gulstav (Südspitze v. Langeland) to. Naa een Stunnstied kreegen wie naa Langeland to, de irsten dänische Böö in Sicht. Naa een half Stunn harr’n wie de Füürturm vun Kjels-Nor an de Fakebjarg, ungefähr op uns ole Büttfangplatz an’d Lot wer 21 mtr. Waader. In de West keem 5-6 Böö in Sicht, dat müßen uns Kameraden ut Eckernför wesen, de ganz Tied harr’n wie de Luft, de dor von de Süd beed naa Südwesten to stahn de beobacht un denn de lurige Luft dorto, hoffentlie, meen Fide Mumm, ward nie wer een mit Hura.

Vun de Eckernförder Böö, keem bloß een Boot neeger naa uns toloppen, dat Boot wat dor ankümmt iss naa mien Meenung Janne u. Peder Mahrt, segg ick so. Wie deen uns Netten, naa de Belt rinn utsedden, eben naa 8:00 weern wie ferdig. Deen dornaa to Obenbrot etten, mien Macker sedden ünner Deck, ick bleev op de Kapp sidden un ett dor mien Boot op, un keek dorbie ümmer naa de Howachter-Bucht to, wo sick wer wat tosaam brun de, wo ick dat een paarmaal Blitzen seh, mien Vadder meen denn durt dat nie mehr lang’n, denn geiht wer los, un segg, warm de Motor man an, dat wenn’d los geiht wie parat sünd.

Ick segg to mien Mackers vun de Eckernförder Böö sünd keen Lichter to sehn, nie anners as Janne u. Peder Mahrt er Lichter, eben so vun de daniesche Böö sünd bloß een paar to sehn. De möd jo wied in de Belt rinn sien. Ümm 10:00 keem dat Unwetter neeger, vun Süd beed West de dat über all Blitzen, uns Motor leep blind, uns Segel harr’n wie lütt mak aff un an mell sick dat Gewitter all an, mit een warme Bee, eenmaal vun de Süd un denn maal ut de Nord.

Ümm ½11:00 fung’n wie an intotrecken, op irste Stück sedden all recht paar Heern op, mien Vadder de, de Stücken über nehm, un segg, weed jie wat, de Heern sünd all lerig, aß wie dat halve Schicht in harr’n, göng’n dat los mit een masse Wind vun Südwest mit Regen un Hagel, dat dur man een kort Tied, over de Wind bleff, un nehm noch mehr to.

As wie uns Netten an Bord, deen wie uns Smack, Segel setten, uns Fang schätzten wie op 13-14 Zentnr. an’d affstecken wer nie to denken, denn wie leepen hart an de Wind mit Kurs naa Schönbarg to, dormit wie de högde harr’n, sull de Wind westlicher gahn, wo wie mit reeckten dat geff een baag Wader über, denn uns Boot de swor arbeiten in de See, wat wie sonst gornie an’d Boot gewohnt weern, over wie harr’n über 5000 ℔ an Fischwark, Netten un Kisten an Bord.

Naa 1½ Stünn schien, as wenn’d beed flauer waar, wie deen uns Fock vun Backbordwand vor de Mast über naa’d Stürbordwand to spann, dat dee een ganze barg scheel’n geg’n dat veele Wader, bie uns Wind stellten wie op jede Sied een Latern hinn, so kunn een op jede Sied vun’d Deck anfang’n to Affstecken, dat göng’n ganz god wenn ok affun to mohl een deftige Sprützer über keem.

De Stücke Netten de wie affstecken, deen wie in uns Bünn rinn stecken so weern wie se an Deck los un ok worn se glieks dörch spöllt. De Netten bröggten 3 bed 4 Wall op Stück de wie op Deck achter de Netten smedden. Naa een Stunn segg mien Vadder, de Wind fang an beed westlicher to gahn, ick hohl nu schon naa Bülk to, aß wie de Glockentonn passeerten, fung’n dat an to Daagen, ümm de Klock 6:00 göng’n de Wind op Nordwest 5-6 dat dur nie lang’n, un dat gepolter gegenan göng’n wer los bie ½10:00 weern wie endlie in Eckernför fast.

Dat Boot wat in Nordwesten vun uns utsedd harr, weern doch Janne u. Peter Mahrt wähn, se weern ¼ vör 10:00 anfung’n er Netten in to hohl’n, un weern um ½8:00 in Haab’n ankaam, er Fang wer 1200 ℔ se harrn 22 u 23 Penn vör’d ℔ op de irste Aukschon kreegen, vun Fangplatz weern se glieks liekto naa uns Föör loppen, se harrn ok een 25 Ps. Ecke-Motor in, wie dor geg’n bloß een 10 PS Bauer-Laage Motor ut Laboe.

Uns Fang sull ümm 11:00 verköft warn, wie löschten vun de Dag vörheer, 3325 ℔ 83 Kisten un 42 Kisten mit 1680 ℔ vun de letzte Nacht. Vör uns ganze Fang kreeg’n wie 13 Penn dat ℔, dat weern 10 Penn op ℔ weniger, de ünnerscheed makt bie sun Fang doch aller hand ut, over dat iss jo eben mol so, aß Fischer muß du mit dat to freen wähn, wat du op de Aukschon krieg’n deihst.

Dat weer uns letzte Reis naa de grod Belt henn un überhaupt iss dat de letzte Tour mit Driefnetten naa de Grod Belt un Laaland wähn. De anner Dag, bestellten wie uns bie Kalle Rehbehn een 25 PS Motor, de mitte Januar bed Anfang Februar tom Innbun ferdie wähn sull, wat denn ok so waar.

De Fischerie mit de Driefnetten iss, naa de keen Harvst wer vun Eckernför ut in de Grod Belt versöcht worn, denn vun de Fischers ut Bagenkop, sünd heel wenig Harvstheern noch Anlad, un wer vun Johr to Johr weniger, un sleegter worn, dat sick düsse Fischerie ok vör de dänische Driefnettfischerie nie mehr lohnt harr.

Bie Gelegenheit wenn wie maal naa Bagenkop keem, deen wie mit eenige dänische Fischers de dütsch kunn über de Harvstfischerie naa Heern snacken, ok se kunn dat nie begrieb’n, dat de Fischerie naa sun Fang Jahr 1929, plötzlie all wer. Mit de Driefnettfischers vun Heiligenhaab’n wie Wilh. Heißler un Hannes Meß deen wie ok öfters über düsse Fischerie snacken, se harrn noch jedes Johr ümmer um ümmer weer versöcht, over in een glücklie Fall nie meer as mol 200 ℔ hatt, do heevt se düsse Fischerie ok opgeben.

Dütt Gescheem blivt ok wull een ungelöstes Rätsel genau so wer dat ok ja mit de Drüüfheern wähn, de as Laichheern vun mitte Mai beed eben in de Juni rinn to Veisnitzflach Vodrupsflach, an de Breedgrund un sunstige Laichplätze to fangen weern.

Friedr. Daniel