S. 811

Juni-Juli

In de letzte Juniweek fischten wi to Norhaagen, wi harrn dor paar Butt opspört, de dor to fangn weern. In de Drifts so bi 3-4 Stieg, mit een Stieggewicht vun 16 Pfund. Beed Nachmiddaags Klock 3 güng dat mit der Witterung, von dor an neem de Nordwest jümmer mehr to. Ümm Klock 5, dee wi nochmals naa Südwesten to utsetten, dat sull denn ok de letzte Drift ween, denn mit Schick weer’t keen Wetter mehr. Wi harrn god een halv Stunn fischt, dor wurrn wi fast. Wi deen glieks opsammeln, doch uns Zees dee fast sitten. Wi versöchten op jede Art un Wies de Zees los to kreegn, dat weer over eenfach nie mögli. Wi deen irstmol een von uns Weedten klaar maaken, deen beede Wischenliens een paar Faaden över de Waadenlien affsnied’n un knütten se tosaam. Denn deen wi dor uns Weedt mit 25 Meter op fast maken. Wi harrn sick de heele Tied een paar genaue Landmarken nahm, in een Krüzpeilung. Ok hebbt wi de heele Waaderdeepte vun 22½ Metern utlööt. De Nordwest harr tonahm beed 6-7 un een ruge See leep dor ok. Uns Landmarken weern „De Waabser Kark an de Südkant von’t südlichste Boknisserholt” un „De Schönhagener Schloßturm eben fri vun de Tuhn ? ”

De Nordweststurm bleev dree Daag mit Windstärken vun 6-7. De Dag dornaa flau de Nordwest na Meddag hen aff, des Nachts ümm halv twee deen wie weer naa Norhagen to utlopen, de irst Drift weer bi de Waabser Kark, wi deen naa uns Weedt to utsetten, un deen bi’t Weedt opholen. Wi weern enttäuscht, denn 14 Goldbutt in 1½ Stünn, dat weer doch een beed to wenig. Wi deen uns Weedt anfaaden un holen de Lien stief, wulln bi de gode Widderung versööken, dat wi uns Zees los kreegn, aver leider weer dat nie mögli. So deen wi de Liens weer weggfiern. Wi maakten de Daag noch veer Drifts in de verscheedene Richtungen, aver keen Drift bröög mehr as 18 Stück Goldbutt. Wi harrn sick de heele Tied besproken, op wi irst weer to Huus wulln, orrer glieks vun hier naa de Fehmarnbelt to. Wi lepen over irstmol naa Huus un wulln de nächsten Dag naa Fehmarn fohrn.

S. 813

Uns paar Butt kreeg Kielmann. Morgens üm Klock halbig teihn weern wi dann utlopen, so bi halbig twee naameddag weern wi op dat Millionviertel, ümm dor mol een Drift to versöken. Een Drift vun 1½ Stünn naa Nordost to bröög uns god veer Stieg Goldbutt, een Steenbutt vun 5 Pund un 14 grode Platen. Dor harrn wi ni mit reekt, so deen wi glieks weer op Gegenkors utsetten, deen noch dree Drifts maaken, de tosaam 13 Stieg vun de grod Goldbutt bröögt. Wiel dat Wetter god weer, lepen wi een Veertel Stunn Südost hen, un güngn dor to Anker vör de Nacht. Wi weern hier jo wied aff vun de Damperkors. De nächst Morgn deen wi op Fanplatz ümm Klock halbig dree weer utsetten, op Nordkors. Wi deen düssen Dag teihn Drifts maaken, de uns een Fang vun 36 Stieg Goldbutt bröögt. So lepen wi mit uns Fang naa Kiel to. Dor leegn veer Böö, de vör Fehmarn, een paar Stünn östli aff vun Staberhuk fischt harrn. Er Fänge weern in twee Daag vun 700-800 Pund an Golsbutt, de een Stieggewicht vun 14 Pund harrn. Se deen uns fraag’n, wo wi fischten, wi verteelten, dat wi 3 Daag op Millionviertel fischt harrn. De letzt Dag aver man 11 Stieg fungn dee. Wi löschten 900 Pund vun de grod Bütt, wo wi

S. 814

80-85 Penn dat Pund vör kreeg’n.

Wi deen uns Tanks weer mit Rohöl opfülln, köfften Proviant in un güng’n naa de Swienskeller to eeten. Üm Klock een lepen wi weer ut naa’t Millionviertel to. Wie maakten dor noch twee Drifts, de 5½ Stieg Goldbutt bröögten, dat weern ümmerhen noch 100 Pund. De Nacht över leegn wie weer op dat Millionviertel vör Anker. Naa Meernacht füng dat an bi uns vör de Boog to kluckern, beed Wind keem op. Ümm Klock twee weern wi an’t Deck. De Wind keem flau ut Südost. Even vör Klock halbig dree deen wi all op Nordostkors uns Gescheer utsetten. As de Sunn opkeem, nehm de Südost beed mehr to. De irsten dree Drifts harrn wi noch jedesmol bi 3½ Stieg hatt. Naa de Meddag bröögt de Drifts blots noch bi twee Stieg. Un de Südost dee all stief kööln bi 4-5. Ümm Klock 5 deen wi noch mol utsetten, naa de Süd to. De Wind harr jümmer mehr tonahm, dat weer all heel spökeli. Even naa Klock 6 deen wi opholn. Dat weer nu keen Wetter mehr un de Drift bröögt ok man 26 Stück vun de grod Goldbutt. Wie lööp mit Kors op uns Föör to. Wi harrn god 23 Stieg Goldbutt

S. 815

in uns Bünn. Dat weern ümmer noch bi 4½ Zentner, die wi an Kielmann verköpen wulln. Klock teihn Obends deen wi an de Holtenbrügg vör Anker gahn. Rudi Kielmann keem glieks daal un nehm uns Fang över. He dee uns 85 Penn dat Pund vör de grod Goldbutt geven, mehr harrn wi de letzt Tour ok jo ni in Kiel kreegn. Rudi Kielmann dee uns vertell’n, dat veer Böö ümm Klock halbig twee herümmm vun Kiel kaam weern, de jeder bi 600 Pund Butt dor affleevert harr un 60-70 Penn dat Pund kreegn harr. De Bütt weern ni so grod ween. Se harrn irst in de Belt fischt un weern dann mit een paar Laböer naa Ost aff vun Staberhuk tolopen, wo een ganz Deel vun Böö fischt harrn. So as Rudi Kielman uns dat vertellt harr, kreegn wi dat ok vun uns Mackers sölbst to höörn. Dornaa harrn wi op Millionviertel jo doch ganz god affsneen.

De Morgen keem de Dücker Heine Book naa uns to, un dee mit uns snacken över’t Gescheer, dat wi vör Norhaag’n affsnieden harrn. He dee uns vertelln, dat bi’t Torpedoscheten vun de Torpedoböö op dat Gebeed dree Stück an Torpedos verlorn gahn weern.

S. 816

Womögli seed uns Gescherr achter een vun de Torpedos fast. He harr gern mol weeten, wo dat ungefähr weer, wo wi uns Kraam verlorn harrn. Wie geev emm de genaue Landmarken. Wenn se dor hen wulln to söök’n, dat se de Südkannt vun’t Boknisser Holt an de Waabser Kark nehm sulln, un dorop afflopen, beed dat Schönhaagner Slott naa Norden to frie keem vun de Tuhn ? , dat weer een lang gestrecktes un flaches Gehölz. Op de Position dor steiht uns grod Weedt mit twee rode Flaggen an. Dat weer bi 4½ Seemieln vun Boknis aff. He verteel, dat se vun Mürwik Bescheed kreeg’n harrn, op dat Gebeed naa de verlorn Torpedos to sööken, över 14 Daag weer dat nu her, dat de Torpedos verlorn gahn sünd. He see noch so, ob se vun Mürwik glövt, dat de Torpedos dor noch irgendwo rümmswümmt un op uns luurt, dat wi se dor finn salln. Wi see to Heine Book, wenn uns Weedt dor noch steiht, könnt ji dor jo mol an daal gahn to dückern. He meen: „Hoffentli steiht juch Weedt noch dor. De Südost bleev noch dree Daag bi to stürm bi 6-7, as de veerde Dag sick die Witteruung beedern dee,

S. 817

deen wi nachts ümm Klock een weer naa’t Millionviertel tolopen, wo wi morgens ümm Klock 5 uns Gescheer naa de Nord to utsetten dee. De Drift vun twee Stünn bröög uns een lütten Fang vun 22 Stück Goldbutt, hier harr dat vör uns keen Zweck mehr, noch een Drift to maaken. So lepen wi dann naa de Fehmarnbelt to, wo wi eben naa Klock teihn dwarsaff vun Westermarkelsdörp na de „Lange Heini” to utsetten dee. Naa 1½ Stünn holten wi op. Ok weer mit mageres Ergebnis vun knapp twee Stieg Goldbutt un een paar Platen dorto. Wie snackten över dat wo nu hen. Min Vadder see: „De Südost hett Schuld, dat nirgends wat to fang’n iss. Dat kennt wi jo, dat iss jümmers dat sölbe, eenerlei, wo wi naa Bütt fischt.” Dat weer ok de Meenung vun Frie Mumm. Ick dee to de beeden seggen: „Dat hölp jo allens nichts, wat meent ji, wenn wi sick vun de Preesner Barg naa Osten to henfischen deen, denn de Dag hüüt iss jo sowieso in Mors.” Wi lepen naa de Barg to un fischten sick in twee Drifts beed dwarsaff vun Kathrinhoff. De irst Drift mit twee Stieg grod Goldbutt, de tweed Drift 2½ Stieg un een Steenbutt vun 6-7 Pund. Hier deen we beed Klock 9

S. 818

obends hen un her fischen mit 15 Stieg Goldbutt un 5 Steenbutt vun 7-9 Pund. Vör de Nacht güngn wi ünner Kathrinhoff to Anker. De heele Dag weer’t schön Wedder ween, over gegen Obend bru sick över de Lübecker Bucht een Gewidder tosaam, un ümm Klock halbig een güng een swöres Gewidder över uns wegg. Wi harrn vörsichtshalber uns Motor in Gang sett, man kunn jo nie weeten, wat in so’n Unwetter op een tokeem. De Wind keem mit een Kohsturm ut Südwest, dat de Kiessand vun’t Land bi uns an Deck rasseln dee. As dat Gewidder vörbi weer, bleev de West-Südwest bi un stürm mit 6-7 in de Flaag’n ? mit noch mehr, so bleev wi irst mol vör’t Anker lingn. Gegen Obend leep de Wind op Süd-Südwest torüch un keem mit Nieselregen. Wi dee uns Laag besnacken: hier lingn bleven, orrer naa Staaken rin? Min Vadder meen: „Laad uns man irstmol hier bleven un beed Dag ward afftööven, wie sick de Witterung maaken deiht. Fiede Mumm weer ok de Meenung, denn morgen iss Sünnobend un Fritz Schwemm nimm uns de Butt ok ni aff.

De anner Morg’n weer de Wind op West dreiht, aver noch 5-6. Dor see mien

S. 819

Vadder: „Wat meent ji, sall wi dat mol versöken? Kann jo sien, dat över de Dag de Wind noch wat afflaun deiht, wo dat grad ni nach utseiht. Wi hefft hier to Kathrinhoff, jo öfters mit so’n Witterung dat versöcht un jedesmol mit een goden Fang.” Ümm Klock teihn dee de Wind schienbaar beed afflaun. Wi deen uns Motor in Gang setten, güngn Anker op un leepen naa uns ole Landmarken to aff. Dat weer verdampt noch spökeli, wi deen dat aver riskeern un setten naa Nordwest to ut. Wi maakten een lang Drift vun twee Stünn. Je neeger wi naa de Preesener Bark tokeem, so weniger weer de Seegang, so deen wi hier veer lange Drifts maaken, mit 12 Stieg vun de grod Goldbütt un veer grod Steenbütt (grod Bütt weern op dütt Fangplatz to Huus).

Wie weern uns eeni, noch een Dag to fischen un leepen weer naa Land to, wo wi för Anker güngn. De Wind weer trüch laapen naa Süd. Üm Klock teihn fing dat weer an to nieseln un de Wind weer afflaut beed op 2-3, wo wi to Anker leeg’n stürm de südliche Wind noch so’n beed över’t Land, un liekers wor dat jümmers spökelicher. Uns Boot güng dor all bös to keehr, denn de Wind nehm mehr un mehr to, nachts ümm Klock twee leep uns Motor, wie güng’n Anker op. Wi harrn een Reff in uns Segel steken un wulln ümm Staberhuk rümm naa de Sund to un denn to Huus naa Eckernföör, wo wi denn ümm Meddag ankeem. Uns Fang weer bi 30 Stieg vun de grod Goldbütt, de dat Stück so bi een Pund weern. Kielmann nehm uns irstmol 300 pund aff, de anner leeden wi in uns Bünn lopen, wie ok de grod Steenbütt, de wull he de annern Dag hemm.

As wie bi uns in Haaben leepen, leed an’t Isern-Dükersteg een Torpedoboot. Dat de wat vun uns wull kunnen wi jo ni weten. Dat kreegn wi irst in’t Huus to höörn. So dee min Mudder segg’n: „God, dat ji kaam sünd, vör de Meddag weern hier twee Marineoffiziere vun’t Torpedoboot, de an de Brügg ling’n deiht und see, dat se ju notwennig spreeken mööt, wegen Torpedos, un deen fraagn, wo ji weern. Ick dee se seggen, dat ji jedenfalls to Fehmarn fischen dee, wenn ji over kaam sulln, mögten se mit ju spreeken, orrer

S. 821

beeder weer, wenn ji naa’t Torpedoboot hen keem.” Mien Vadder see to mi: „Gah naa Fide Mumm hen un segg emm wenn he wat eeten wüll, sall he hier her kaam, denn kunn wie tosaam naa’t Torpedoboot gahn un seihn, wat se vun uns wullt. Ick dee Mumm Bescheed segg’n un güng’n vun dor naa mien Wohnung an de Jungfernstieg hen, denn mien Fru dee ok wull luurn, er Vadder harr uns gewiss inlopen seihn, as dat ok ween weer.

Ick dee er un er Vadder wat vertelln vun’t Torpedoboot, dat se wat vun uns weeten wüllt. In de Tied, as ick mi wuschen dee, harr mien Fru wat vör mi to Eeten maakt. Dor keem mien Schwiegervadder vun’t Strand un see, dat Torpedoboot weer utlopen, ick see noch so to emm, wat se denn op See wüllt bi düsse Witterung. Naameddags bi Klock veer keem de Düker Heine Book bi mi in’t Huus, he weer all bi mien Mudder in’t Huus ween un harr naa mien Vadder fraagt, se harr emm vertellt, dat mien Vadder un Fide Mumm naa’t Torpedoboot gahn weern un harr

S. 822

emm naa mi ropp schickt. Hee dee mi vertelln, dat se mit een Fangboot un de Dükerprahm de Dag mit dat god Wedder naa uns angebliche Stell, wo uns Weedt stahn sull hen ween weern, aver nirgens een Weedt funn harrn. Se harrn noch överall rümmsöcht. Ick see: „Dann iss dat Weedt vun irgend een opnahm warn. Kann aver ok angahn, dat de Lien dörch dat slecht Wedder dörchschnürt is, denn uns Weedt steiht nu all bald veer Weeken dor.” Ick dee emm vertell’n vun de Offzeern vun’t Torpedoboot, de wat vun uns weeten wulln, vun uns verlorne Gescheer. Heine Book see, dat Torpedoboot kümmt vun Mürwik, denn dree verlorne Torpedos sünd vun’t Torpedoscheeten verlorn gahn, wat vun Mürwik ut dörchföhrt warn iss. He meen, denn weer de Saak nu wull klaar gahn.

Mien Vadder un Fide Mumm, as se op de Torpedoboot weern, harrn op de Seekort, de se vun de Oberstürmann in Bisien vun de Kommandant „Kaleu Rufus” vörlegt weer, de ungefähre Position indraagen mööt, wo wi uns Zees mit Liens un mit een Weedt op fastsidden deen. Dat weer denn ok naa de Kommandant sien Meenung naa een knappe Seemiel

S.823

Vun dat Gebeet aff, wo dat Torpedeoscheeten vör sick gahn weer. De Kommandant leed klaar Schipp maaken, un so leep dat Torpedoboot ut, naa de Stell to, wo uns Weedt stahn sull. Opglieks de Wind op West dreiht harr un de Luft opklaart weer, stürm de Wind noch mit 5-6 Windstärken. So leepen se denn mit de Torpedoboot op de Landmarken, de Waabser Kark ant Booknisser Holt aff, beed dat de anner Landmark in Position weer, un smeeten dor een Boje hen, denn uns Weedt weer ni mehr dor. De Stürmann meen: „Düsse Landmarken kann niemaals stimm!” Mien Vadder wie Fide Mumm see to de Stürmann, he kunn sick op uns Angaben verlaaden, dat dor, wo de Boje lingn dee, ganz genau de Stell weer. Dat kunn sick jo man blots ümm een paar Meter handeln naa een orrer de anner Sied. De Stürmann see nochmaals, he harr sick een Krützpeilung naam, dat hau ni hen, dor weer een Ünnerscheed von een paar Kabellängn (een Kabelläng = 185 Meter). De Kommandant see, he geev twee Buddel Konjak ut vör de, de Recht hett, naadat dor een Düker fest stellt harr, op de een orrer annere Stell stimm dee. De Kommandant leed de 500-600 Meter lang Söklien op’t Torpedoboot klor maaken. Dat Torpedoboot lee sick vör Anker, de Motorpinass weer över Bord sett. Mit de Söklien an Bord de in Kreis utsett weern sull, beed an de Boje ran, over jo nie mit ümmsetten. Mien Vadder un Fide Mumm harrn meent, dat weer bi düsse Witterung wull zwecklos, weil eben dat Torpedoboot to veel hen un her giern dee. Denn dor stunn een tiemlich Polter. Dat Utsetten vun de Söklien mit dat lütt Motorboot güng bi all dat noch god aff. As dat Motorboot weer an Bord weer, güng dat Innholn vun de Lien vör sick. Aver dör dat Hen- un Hergiern stunn de Lien jo man höchstens noch 30 Meter uteenanner. So weer de heele Manöverie zwecklos. Dat sä de Kommandant denn ok inn. He wull Mürwik anropen över Funk, dat se een Schlepper mit Dükerboot vör Morgen fröh naa Eckernföör schicken salln, ümm denn mit uns Boot tosaam de Stell afftosöken.

Dat Torpedoboot weer Ankerop gan, ümm naa Eckernföör to lopen un sick weer an’t Iserndükersteg hentoleggen. So harr mien Vader un Mumm mi dat vertellt.

As ick vun’t Strand ut dat Torpedoboot inlopen sä, güng ick glieks naa de Brügg daal un sä, dat se mien Vadder

S. 825

un Fide Mumm beede mit de Stürmann tosaam an’t Land lotsen deen - natürli vull as de Haubitzen. All dree sungn se as de Lerchen, denn de Kommandant „Kapitänleutnant Rufus” harr se döchti inseeb un een grod Gefalln an de beeden Fischerslüüd funn. He hett meent, so’n Vergnögn keem an Bord nur eenmol vör. So dee mi de Stürmann dat vertelln, as ick een vun de beeden Sängers erlösen dee. He verklaar mi, dat se bi een Halfstunn naa Kiel utlopen, aber morgen ümm de Meddagstied naa de Stell wo de ümstrittene Punkt weer henkeem. Ick dee emm fraagn, üm wat sick dat denn handeln dee, dor dee de Stürmann mi de Saak verklaarn vun de utlegte Boje un verscheedene Position vun uns Verlussttee mit uns Landmarken. Un denn tütel he mi noch wat vun een Wett vör. Ick see: „Stürmann, dat löpt sick allens torecht un ward sick morgen denn jo wiesen.” Dor tüffel he den weer naa’t Torpedoboot to. Bi Fritz Berg sien Pavillon övernohm ick mien Vadder und Fide Mumm un bröög jeden naa sin Huus hen. Ünnerweggs deen de beeden blots rümmtüteln vun de Wett.

Junge, Junge, dat weer een Plaag, denn beede harrn sick een överhungn.

S. 826

As ick mit de beeden meern op de Holtenbrügg weer, keem de Stürmann noch weer an, un see to mi, he harr ganz vergeten mi to seggen, dat Morgen fröh ümm Klock 6 een Schlepper mit Dükerboot hier an’t Isern-Dükersteeg weer, un wie deen mit uns Boot mit se tosaam utlopen kunnen, wenn dat Wetter dornaa weer. Ick see: „Iss god, Stürmann, dat se mi dat verklaart hefft. Denn mien beeden Mackers mööt sick jo irst mol er Brand utslaapen, er se weer klaar sünd.” Hee füng an to lachen un tüttel weer vun de Wett, dee he gewonn harr. Denn spazeert he weer aff naa’t Torpedoboot hen. Un ick dee bi’t Afflevern in er Wohnung Bescheed seggn, dat se morgen fröh ümm Klock halbig söss mobil an de Brügg sien mööten.

Mien Vadder as ok Fide Mumm keem de anner Morgn denn ok to recht Tied an Bord. Ick harr uns Motor all in’t Gang bröögt, vörsichtshalber. Wenn een vun de beeden nie keem weer, dat ick se denn noch wecken kunn.

As se an Bord un wi allns besnackt harrn, lepen wi naa de Isern-Dükersteeg hen, wo de Schleppr mit de Dükerprahm lingn dee. Wi deen noch mit de Schipper vun de Schlepper un de Dükermeester, över

S.827

dat Ünnernehm snacken, un leepen tosaam ümm eben naa Klock 6 ut. Ümm Klock 8 weern wie op Position bi de Boje, de noch dor leeg, wo uns Landmarken övereenstimmten. De Witterung weer god, dat Water speegelblank. De Schleppr mi de Dükerprahm dee sick 100 Meter nordwestli vun de Boje to Anker lingn. Ünnerweggs harrn wi allens mit de Schipper besnackt. Wi kregen een geteerte Rull 14 mm Hampenlien, de wulln wi achter uns Scherrbree schäkeln un vun Südwesten genau in de Landmarken-Kurs daal schleppen. So mööt wi jo de Haakstell tofaat kreegn. 400-500 Meter vun de Boje aff deen wie utsetten, un wullen so fischen, dat de Boje mehrn twischen uns Bree keem. Wi harrn man een paar Minüten schleppt, dor güngn uns Bree mit eenmol wied uteenanner. Wi holten op un de Lien achter de Scherrbree weer in twee Deele redden. As wi de Bruchstee ünnersöögten, deen wi faststelln, dat de Lien total rott weer. Dor weern veer Steen wo wi de 14 mm Lien so mit de Hänn dörridden kunnen. Wie leepen naa de Sleper to un geven emm sien niee Lien weer över. De Schipper sä „Minsch, dat kann jo gorni

S. 828

angahn. De Lien iss jo noch niemols in Bruuk ween. Se weer noch so in de Rull, as se vun de Fabrik levert iss!” Mien Vadder see: „Denn faat er hier mol an, mit beeden Hänn un ried!” „Gottverdammi”, reep he, „ji hefft Recht!” Dor deen vun de Besatzung ok noch een paar annere to ridden an, un de Lien güng wie rotte Plünn uteenanner. Dor wull de Schipper uns een anner Roll gev’n, dor see mien Macker: „Laad man. Wie hefft een ole Zees mitnahm, de steck wi vör un denn fischt wi vun Nordosten to naa de Boje.” Wi leep 600-700 Meter vun de Boje aff un deen naa de Boje to utsetten. Mien Vadder harr sien Hand an de Slepdraat, dat hee marken dee, wenn dor wat haken sull. As de Boje vör uns vörrut leeg, fischten wi so, dat de Boje mehrn mang de Scherrbree keem. Wie weern all dree gespannt. Wi passeerten de Boje so eben an Stürbord, dat se mehrn vun de Slepdraat bleev. Fide Mumm keek naa de Landmarken vun’t Schönhagener-Slot. Nu weern wie all bald bi 100 Meter an de Boje vörbi fischt. Ick sä noch so: „Nu mutt dat jo bald sowiet sien!” „Nee, segg mien Macker, wie mööt noch een beed wieder, wi hefft dat Mark

S. 829

nu en lütt beed dörch, nu mutt dat bald so wiet sien!” Op eenmol güngn uns Bree tosaam un weern fast. Mien Vadder harr de Motor utkoppelt un hol de Draat mit de Scherrbree in. As de an Bord weern, deen wi vörsichti den Wischenlien innholn beed se stief weern un fast sitt, un dat weer man blots een ¾ Bootsläng vun uns aff! Wie deen de Sleper towinken, se harrn uns beobacht un weern glieks Anker opgahn. Se güngn bi uns dwarsaff weer to Anker un wie maakten an de Dükerprahm fast. De Schipper keem glieks bi uns an un see: „Junge, dat hefft ji aver genau draapen! Eben dor wo de Boje lingn deiht, keen teihn Meter vun de Haakstee aff! Ick heff ju de heele Tied dörch dat Glas beluurt, wie ji ümmer neeger naa de Boje keem un an er vörbi fischten, ick dacht blots, de Boje mutt jo ünnergahn, wenn ji överwegg fischt. Un dor ling’n ji mit eenmol still. Dor heff ick blots Anker op ropen, denn ick heff wusst, dat ji de Hakstee to faat kregn hefft!”

As de Düker antrocken weer, dat weer een „Overdükersmaat”, steeg hee glieks op de Ledder daal. All weern gespannt, wat dat nu weer, wo wi achter fast sedden. De Düker weer man irst een Ogenblick ünner, dor geev he Signal, dat he hoch keem. De Schipper un de Dükermeester meen: „Wat iss den dor blots los ween?” As he boben weer un se emm dat Glasfenster opschruven deen, sä de Düker: „Das ganze Netz ist voller Fische!” „Dat is good”, dee de Dükermeester seggen, „aver wo hakt dat Netz denn nu achter?” Dor see de Düker: „Tatsächlich ein Torpedogrundgänger, der nur mit dem halben Schwanzstück über dem Grund ist. Ein verrosteter Torpedo.” De Dükermeester see, he sull mol wedder daalgahn, „Aber so vorsichtig wie möglich die Netze und Leinen vom Torpedo abklaren. Danach ein Signal geben für die Stahlleine, die Du dann am Schwanzstück festmachst.”

Naa een Veertel Stunn keem dat Signal, dat wie Zees un Lien anholen kunn. As wi de Wischenlien opholt un de Zees keem, sedden dor worhaftig in beede Edies een Barg Goldbutt in. Wi deen se daal schütten. Dor weern bi 40 Pund gode Goldbutt in. Wi weern sölbst verwunnert, harrn man nur een Veertel Stunn fischt, un denn 2½ Stieg Bütt in de Zees! De Bütt keem glieks röver naa de Sleper, de Kock wull de Goldbütt noch torecht maaken, un braan för all Mann to Meddag. Glieks dornaa harr de Düker ok uns ole Gescheer los maakt, so kunn wi dat ok inholn. In de Zees, de teemli kött weer, sedden 5-6 Stück verweeste Graan noch inn un wieder nichts. Wi see de Schipper Bescheed, dat wie mit uns Gescheer versöken wulln, hier lang to fischen, he sall man jo de Boje lingn laaten un wenn se de Torpedo rut harrn, dor ok een Boje hen smieten. Denn ümm Meddag wull dat Torpedoboot vun Kiel kaam un hier ween, denn schall de Stürmann vun’t Torpedoboot emm wiesen, wie grod de Ünnerscheed twischen de beeden Bojen weer. He harr nämli een Wett ingahn, dat uns Position niemaals stimm kunn un wie seggt harrn, dat kunn sick höchstens ümm 10 Meter handeln, wie dat dann jo ok ween is. „Dat geiht in Ordnung, see de Schipper, „un kiek mol dor, dat Torpedoboot kümmt ok all. Dat duurt keen Veertelstunn mehr, denn iss he hier.” Dor see mien Vadder: „Denn laad uns man so lang hier lingn bliem.” Beed laater keem dat Torpedoboot an Stürbordsiet vun de Sleper langssied. Dat weer

S. 832

dotstill un dat Waader speegelblank. Dat duur keen paar Minüten, dor weer de Kommandant mit sien Stürmann op de Dükerprahm un bekeken sick de Boje un de Stahldraht, de stief naa de Torpedo daal gahn dee. De Stürmann see keen Wort, keek blots jümmers naa uns Landmarken. De Kommandant geev mien Vader, Fide Mumm un mi de Hand un see: „Meine Anerkennung für Euch Fischersleute. Alle Achtung für die genaue Positionsangabe!” Dor dee he mit de Stürmann snacken, he keem denn ok, un see to min Vadder un Fide Mumm, dat he dat niemols glövt harr, dat de Kraam so genau stimmt harr, un wi de Wett gewunn. Dor seggt de Kommandant, dat een Mann mit röver kaam schall, üm de Saak optonehm. Mien Vadder harr noch to de Kommandanten seggt, dat weer nu jo schaad, dat dat blots een Torpedo ut de Krieg wesen is un keen vun de, de verlorn gahn weern. He anter: „Es ist doch ein Torpedo, ob alt oder neu!” Fide Mumm see to mi: „Gah du man mit röver.” Ick steeg denn mit de Kommandant naa’t Torpedoboot rop un musst mit naa sien Kajüt, un mi daalsedden. He dee mi een Konjak

S. 833

inschenken, he kreeg allerlei Papier op sien Disch un fung an to fraagn, wann wi uns Fischrigescheer hier verlor’n, wie lang wi dorbi rümmarbeet hefft, dat Gescheer weer lostokreegn. Denn fraag he, wat an Netten un Tauwark un Draht verlorn gahn is orrer beschädigt is, vör alln Dingen de Fangutfall de Dag gestern un hüüt. Ick dacht blots jümmer, wo kümmt de Mann dorbi, naa all düsse Saaken to fraag’n? Dat harr he natürli de Dag vörher all mit mien Vadder un Fide Mumm bespraaken.

De Kommandant weer in een Tour bi to schrieven, denn dee he weer fraag’n wat dütt un datt an Wert harr un de Kostenpunkt dorvör weer. Dee ick emm een Pries nenn vör de enkelte Saaken, meen he, dat dat ni stimm dee, de Saaken sünd doch veel düürer, alleen de Arbeet, ümm dat Fischrigescheer weer heertostelln, dat muss all mit in Betracht trocken warrn, un vör de ollen Torpedo kreegn wi ok noch 100 Mark. Mi weer hitt un kolt un ick see to emm, dat vör de rostige Torpedo doch wull nichts mehr geven weer. He see: „Ich werde dafür sorgen, dass Sie dafür 100 Mark bekommen.

S. 834

Denken Sie mal nach, welch großes Hindernis für die Fischerei hiermit weggeräumt wurde!”

As de Kommandant de heele Tosaamstellung ferdi harr, müss ick de Kraam ünnerschrieven. Ick segg to de Kommandant: „Herr Kapitänleutnant, ich glaube niemals, dass man uns das Geld für diese Angelegenheit gibt” He see blots: „Sie werden sich wundern. Innerhalb von acht Tagen bekommen sie es ausbezahlt.” Ick dee nichts mehr seggen, maakte mien Ünnerschrift un doruff weer de Saak erledigt. Un so wahr ick dütt Erlebnis opschreeven heff, bi acht Daag harrn wi uns Geld, so as de Kommandant dat bereeken harr. Ok för de rostigen Torpedo kreegen wie uns 100 Mark. Opglieks düsse Saak extra mit een Bericht inreich weer, bi dat ick mi bedanken dee, güng hee naa sien Spind, dee dree Buddeln Kognak rutholn un see: „Für jeden eine Flasche! Und der Steuermann soll noch zwei dazugeben, für die verlorene Wette!”

So güng ick mit de Buddeln bi uns an Bord, de Kommandant dee sick persönli vun uns dree veraffscheeden. De Schipper vun’t Sleper harr Bescheed kregen,

S. 835

dat he de Torpedo bi de TVA in Eckernför affleevern sull. As de Kommandant an Bord vun’t Torpedoboot weer, keem dat Kommando „Leinen los” un dat Boot dee sick in Fahrt sedden mit Kors naa de Flensborg Föör to. Op de Sleper harrn se noch een paar Stünn allerlei Schereri, de Torpedo ut de Grund to kreegen. As wi vun de Sleper afflegen deen, leepen wie 20 Minüten naa Nordosten to, un deen naa Südwesten utsetten. Wi deen bie een Stunn opholen mit een Fang in düsse Drift vun 6½ Stieg Goldbutt un een Steenbutt vun 4 Pund. Wi deen glieks weer op Gegenkors utsetten, düsse Drift bröög uns 7 Stieg Butt un een Steenbutt vun 5 Pund. As wi weer op Südwestkors utsetten dee, dor weern se mit de Torpedo ünnerweegs naa de TVA hen. Wie sä een Boot ut uns Föör rutkaam, de uns ümmer neeger keem. As wie een halbig Stunn fischt hemm, leep dat Boot, dat weer de „Blitz” mit Johann un Thetje Mumm, ungefähr 3/4 Seemiel in Nordwest vun uns vörbi, as dat schien naa Veisnitz to. Wi deen in een Tour winken, aver keen schien dat to bemarken. Düsse Drift brög uns weer 7 Stieg, de Butt deen bi 16 Pund dat Stieg weegen, deen glieks

S. 836

Wedder utsetten, de Drift bröög 6 Stieg, deen nochmaal naa Südwesten utsetten un leeden de Drift god 1½ Stünn gahn un harrn een Fang vun knapp 9 Stieg Goldbütt mit 2 Steenbütt vun 4 und 5 Pund dat Stück. Vun hier leepen wi naa de Kieler Föör to, wie harrn god 35 Stieg Goldbutt in uns Bünn, wie wulln irst naa Land to un denn noch een Dag tofischen. Wi snackten un överleggten uns, wenn wi morgen fröh allen an’t Markt weern, kunnen wi Glück hemm, een goden Pries to kregen. Wi weern de Meenung, dat een Dag naa de Stunn noch ni veel Böö ünnerweggs weern, wi harrn dat richti maakt. Wi weern nämli ganz alleen in Kiel an’t Markt, kreegten vör uns Bütt vun 1-1,05 Mark vör’t Pund, ebenso vör 19 Pund Steenbutt kreengn we ok een Mark dat Pund. Dor har keen vun uns mit reeken, as wie gestern morgen mit de Sleper un Dükerprahm utlopen deen, dat wi ok noch een goden Buttfang maakten mit een goden Pries dorto. Denn dat weer een Fang vun 500 Mark. Ümm Klock 10 lepen wi vun Kiel weer ut naa Norhagen to. De Wind keem vun Nord-Nordwest 2-3, eben vör Klock halbig 1 deen wi op uns Fangplatz utsetten.

S. 837

Wi fischten 1½ Stünn. De Drift bröög god 5 Stück un wi deen glieks weer op Gegenkors utsetten. De Drift bröög uns 6½ Stieg, so deen wi weer naa Nordosten to utsetten un harrn weer god 6 Stieg Goldbütt. De Wind weer de letzt Drift op Nordwest gahn. Wi deen naa Südwesten to noch maal utsetten, leeden düsse Drift meist 2 Stünn gahn. Dat weer all heel ruppig mit schick keen Witterung mehr, de Drift bröög uns noch 8½ Stieg, wi deen sick beraadslaan, op wie naa Kiel orrer to Huus wulln. Wie reekten de Saak mol so dör, wenn Kielmann uns 85 Penn dat Pund geven deee, weer dat eben so veel as wenn wi in Kiel een Mark vör dat Pund kreeg’n. So deen wi naa Huus to lopen, wo ümm Klock halbig 9 wi bi de Holtenbrügg fastmaakten. Kielmann nehm de Bütt vör 85 Penn, denn he harr keen Steert mehr an Goldbütt in sien Kisten. So weern düsse beide Daag, wo wie noch nie mol een halben Dag fischt harrn, mit ganz gode Ergebnisse to emm gahn.

Dütt Vertelln is ok en Affschnitt vun uns Fischeri, wie sick dat mennigmol so affspelen deiht, eenmol so un eenmol so!

S. 838

De Kommandant vun’t Torpedoboot, Kapitänleutnant Rufus, dee uns noch mol to Huus besööken. He weer op de lütt Krüützer „Emden” op Utlandreis gahn. Na dat weer hee Kommandant ob dat Segelscholschipp „Niobe”, de am 26.7.1932 in de Fehmarnbelt bi een Gewidder dörch een Orkanböe kentern dee.

Fr. Daniel