Dieser Text ist vielleicht der letzte, den Fiete geschrieben hat. Aus dem Manuskripten geht hervor, dass er immer noch mehr Strophen am Ende angehängt hat, so, als wollte er mit dem Gedicht einfach nicht abschließen.

In Eckernför bün ick born
Denk geern torüch an min Kinnerjohrn
An Jüngfernstie, de Achterstraat
An de Dang, de Strand, dor hebbt wi speelt
Hebbt Kratzer fung, hebbt seilt und baad
Eckernförder Dang, dat weer uns Kinnerwelt

In Eckernför bün ick born
Voröber gungen gau de Johrn
Mien Vadder, Grootvadder, Fischerlüd vun olen Slag
To Hus mien Mooder, dree Jungs een Deern
Vull Bangen un Haapen manch Nach un Dag
De Gedanken op See bi Vadder weern

In Eckernför bün ick born
Wieder leepen hin de Johrn
De Krieg de keem, vorbi weer de Kinnertid
Vadder wokt up See för Kaiser unt för Vaderland
Jungfischer weer ick nu in düsse Tid
Un Grootvadder har wedder dat Ror i de Hand

In Eckernför bün ick born
De Krieg toend, förbi de slimme Johrn
Vun vörn fung vi an med Haaben
Motor stat Seils, dat wär de neege Tid
Fischerböd an Fischerböd leegn in Haaven
Dann keem min Henny, nu wör friet

In Eckernför sünd se born
Dree Jungs, de kreegen wi med de Johrn
Doch de Tid nu slechter wör
Arbeitslosigkeit, Opröhr, Revolution
Dat marken ok wi in Eckernför
Överall weer Nedergang un schlimm de Inflation

In Eckernför sünd se born
De Ölst, de müss uns verlaten in den Johrn
Doch bald weern wedder dree Jungs bi eenan
Trüchwarts gung dat med de Fischerie
Dree Familien to versörgen, dat keem ni meer tosaam
Ick as Jüngst gung af, de Oolen bleben dorbi

In Eckernför bün ick born
Nu leepen se gau vörbi de Johrn
De Grötenwahn de neem keen End
Allwedder Krieg, düttmol total med grote Nod
Doch wi harn Glück, ok dütt güng to End
Flüchtlinge keemen un överall weer Hungersnod

In Eckernför bün ick born
Nu leepen se gau vörbi de Johrn
In Dütschland regeer nu de Grötenwahn
Een Föhrer statt Kaiser harr nu dat Regiment
Allwedder Krieg all hebbt mit wi dahn
Total weer de Krieg, total dat End

(Die obige Strophe ist die redigierte Version der letzten)

In Eckernför bün ick born
Nun güng'n los vun vörn de Johrn
Ick weer nu wedder bi de Fischerie
Nu geevt dat Technik mehr un mehr
Ut Fischen nu bald Fischröverie
Un verännern dee sick ok min Eckernför

In Eckernför sünd se born
Nun keem de Kinnerskinner med de Johrn
Wedder güng dat med Fischerie bargdaal
Se fungen weg nu de Fisch sien Brut
Ick hör op dormed tom tweetenmal
Denn de Fischerie höl ick ni meer ut

In Eckernför bün ick born
Nu sünd vorbie de Arbeidsjohrn
Denk naa över oole Tiden
Erinner mi an dütt und dat
Versökt wat uptoschrieven
För min Kinner un de Nahkaamenschaft

In Eckernför bün ick born
Gau loop nu de letzten Johrn
Med grote Schred verännert sick nu Eckernför
De Dang, min Kinnerwelt, dat is vörbi
De Chemie versükt dat Waater in de För
Min Eckernför wat wart ut Di

In Eckernför bün ick born
Nu kummt in Sinn de Kinnerjohrn
Wer kennt nu noch uns ol Eckernför
Wenn de Fischer keem vun Fang torücht
Un vull vun brune Segeln wär de För
Fischerböd vull med Fang leegen an de Brüch

In Eckernför sünd wi born
Min Henny un ick vör veele Johrn
Veerunsösdi Johr weern wi nu tosam
In gode un in slechte Tiden
De Herrgod hett mi weg se nahm
Nu kumm ick bald nah, denn hebbt wi Freden

In Eckernför bünn ick born
Dat weer nu vör achtundachdi Johrn
Harwst is dat, de Nächt ward lang
Herr, war ick beleveen dat Fröjohr noch eenmal
Si gnädig wenn de letzte Reis fangt an
Maak't gau, kum med eenenmal

In Eckernför sünd se born
De Kinnerskinner un Urenkel med de Johrn
Nu hebbt ji bald dat Ror in de Hand
Doch wo föhrt hin de neege Tid
Versükt is dat Woder, doot bald de Strand
Kinner dreiht rüm dat Ror, noch is Tid

In Eckernför sünd ji born
Kinner, Enkel un Urenkel in all de Johrn
Nu möt ji ohn uns bestaan
De Tokunft, dat is ju Tied
Een Welt fri vun Krieg, Atom und düssen Waan
Dat wünsch ick ju dorbi

(Die obige Strophe ist die redigierte Version der letzten)

In Eckernför bünn ick born
In Eckernför bün ick storb'n
In Eckernför har ick een langes Leewen
Nu is Roh, nu is vörbi Eckernför bün eewig treu ick bleewen
Modder nu bünn ick bi Di

Harvst 1988

In Eckernför ward se born
Ji Kinnerskinn in tokünftig Johrn
Villicht lest mol een mien Schreverie
Vun old Tiden, vun de blaue För
Vun min Kinnertied un vun de Fischerie
Denkt dann daran, wie scheun dat weer
Bi uns in't leeve Eckernföör

Nachtrag von Willi Daniel:

In Eckernför sünd ju born
In Eckernför sünd ju storb'n
Ji harrn tosaam een langet Leewen
Manch Not un Sorgn hebbt ji överstahn
Bet an End sünd ju treu sick bleewen
Up ewig sünd je nu tosaam