Dat Waldfest.

In de dormaalige Tied, wor jedes Johr in August, dat grod Fischervergröög'n, aß Waldfest affhohln, wat vör de Fischerkinner un ebenso för Jung un old, vun de Fischerie dat Johrsereigniß weer. Waldfest wor dat Fest benennt, weil in de eerste Johrn, wo dütt Fest in för, wer, vör de Jahrhunnertwennd, in Olnhoff bie Däbel, een Waldwirtschaff, eben rechts in'd Holt rinn affhohln wor, spähter iss dat Fest naa de budden Wirtschaften verleeg worn, wo de Besitzers er grod Gaarns to Vergung stellten, wo sick de Festliekeit örndlie ut breed'n kunn, so op Sophienhöh, Schüttenhoff un de Sandkroog, eenmaal iss dat Fest ok op Grasholt vör sick gahn, so weer'd een Johr hier un dat anner Johr dor, so dat düsse Wirtschaften all maal an de Reeg keem, Wenn von Vörstand un Versamlung dat Fest beslooden, un mit Dag un Datum fast leeg weer, gööng'n ok glieks dat torüsten los, denn de Kommision de dorvör wählt, leed sick keen Tied, beed se er Opgaan erfüllt harrn. Man da een Gespann, mit de grödste Rollwaag för dat Fest besorg'n, dat denn

ok to Verfügung stahn de, dor sull dat Boot op fast makt warn, för de Festtagg, gewöhnlie, de een vun de grod Rökerien dat mak'n, de Kahn, de dorvör vörsehn, wor malt un torech makt, mit Mast un Duchten, dormit man de Kahn, een Dag för'd Fest up de Waag sedden kunn, denn man müß emm jo so fast mak'n dat bied fohr'n keen Mallör passeern kunn. De Mast wer mit Wanten un Parduns naa all de Kannten, so fast makt un beleggt, dat alln's in Ordnung weer, denn göng'n de Utsmückerie los mit Nettgaarn, Aalrusen behung'n, wie mit Boom un Girland'n beschmückt, ebenso ümm de Rollwaag rümm so dat alln's parat weer. De letzt Mittwoch för'd Fest, weer bie de Kröger Christian Madsen, de Nummer Verlosung för Derns un Jungs, de ganze Förfreud up dat Fest wer bie Jung un Old allen een Vergnögen, wenn de Dag, nu dor weer, wor de Morgen, allen's wat to die Festlichkeit vörsehn ist torech makt weer, nochmal alln's överprövt, up Waag mit Boot, ebenso dor wo dat fest stattfinn de, dat dor för de verschiedenen Speele, för Lütt oder grod alln's in de Reeg weer, Ümm 1 Uhr wor bie Chrischan Madsen antreen, un de Togg för de Ummarsch to

saam stellt, de lütts Kinner keem in'd Boot, mit een paar öllere Fischerfruuus tom oppassen, un de oll Hannes Föh mit sien grod witte Bart as Neptun, stünn mit sien Zepter in'd Vörboot. De Musikkappel gööng'n voran, den keem dat Gespann mit dat Boot op de Waag, wo op jede Sied 3 Mann as Sicherung gahn deen, denn dee, de Vörstand un dat Festkomite folgen, de olle Fischerfahn mit de Vereins- mitglieder un er Fruuns achtern keem de Deernst mit er Bloombögeln un Gewinn tafeln, hier achter keem de Jungs, wo vun een paar grod Jungs, de swöre Armbrust dreeg'n deen, un eenige mit Bloomstöck un er Gewinntafen, achter de Kinner, keem de Jachtmotrosen mit er smucke Fahn wo de „Meteor“ in stick weer, de Jacht- matrosen weern wull bie 50-60 Mann, all in blaue Büxen un Troiers un Mütz, in de Troiers weer bie jeden in witt de Naam von de Jachten instickt, wo se as Matrosen an Bord weern, denn keem de Trommeln, un Pfeifers vun de Bürgerschool, hier achteran keem de Verein vun de Rökerien mit er Fruuns, so wied se verheirat weern, un all de Junggeselln, denn keem de Junge Fischervereen mit er Fahn, in blaue Büx, wittes Manschetthemd mit blau un rote Scherpen mit Goldfranzen ümm, un noch allerlei an Bruten, un sonstige Fruuns tom Schluß, dat weer een Togg, de sick sien laden kunn, in de Straaten wo de Togg lang keem, stünn de Stadtbevölkerung. ümm den Togg tosehn, alleen all Bloomstruschen de ut de Fenster up de Togg smeeden wor, weer een Bewies wie beleevt de Umtogg von de Fischers in de Stadt weer. wenn de Togg an er Ziel dat Festplatz anlangt, gööng'n, ok glieks dat Vergnög'n los, de jo de enkelten Speele, toständigen Männer un Fruuns harrn alln's bereit, der in jede Abschnitt sofort dat Speel los gahn kunn, wo'd Pottslaag'n, Sacklopen, Kringelbieden för de lütt Kinner, dat Armbrust scheeden för de Jungs, dat Vogel smidden vör de Fruuns, un för de Männer dat naa de Schief scheeden, alln's weer parat un leep glieks op vulle Tourn budden un binn stünn överall Dischen, un Stöhl to Verfügung, wo de enkelte Familien un Bekannte er Kaffe un Koken verteern kunn, för de Männer, war an de Tonbank, wenn se döörbie worn sorgt, so keem alln's to sien to Freedenheet. Aß die Kinnerspeele beendt un de Gewinne verdeelt, so de glieks de Musik, för den ersten Tanz för de Kinner upspeeln, over naa een kort Tied, keem ok alle Jung un old in de Been, wo de Musik er keddelt harr un swung'n, er Danzbeen, an Dischen un Tonbank, kunn jeden sien Dööst befriedigen mit Köm un Beer mit Kaffe un Koken, dat weer een grod Vergnög'n un Höög för all tosaam, un dat Stimmungs Barometer steeg ümmer höger, beed ümm 6 Uhr de Togg weer för de Trüggmarsch tosaam stellt wor, over eenige un eerst richdie marken deen, wie dööstie se weern, so weer de Stimung op er Högepunkt, alln's weer Lustieg un Vergnöög, denn Obends weer ja noch de grod Fischerball bie Tedsche Michelsen in Stadt Kiel. De Morgen naa'd Fest wor eerstmaal düchdie utslaab'n, un denn up de Vörmeddag gööng'n dat afftaakeln vun Boot un Waag för sick, over leider harr een grod Deel vun düsse Afftakelbesatzung een bannigen Naahdööst un dor gööng mit ünner een barg Tied bie wegg er se löscht weer so wor dat meistens bald düster er dat Afftaakeln beend, over laad man, se harrn sick er Dööst all reedlie verdeent, denn sunn Waldfest keem bloß eenmaal in'd Johr för. Dat Waldfest, de Wiehnachtsball oder Niejahrsball weern denn ok de eenzigs Vergnög'n, de sick de Fischerslüüd göön deen, denn dat harrn se sick dörch er swöre Arbeit, dat ganze Johr doch wull verdeent. 1913 wor dat lezte Waldfest, för de eerste Krieg, un 1920 weer wer dat erste Fest, naa dem iss dat Waldfest noch een paarmaal fiert worn, aß dat mit de Fischerie aver ümmer slegter wor, bleev ok dat Waldfest För veele Johrn ut. In de 50diger Johrn wor ok dat Fest nochmaal naa de ole, Aart un wies fiert, wie ebenso de Wiehnachts- Ball, so gööng'n dat naaheer mit de Kutter- Regatta mit anschließenden Fischerball los, dat ganze weer, over doch nie mehr so, wie dat olle Waldfest, wenn man dat, aß Kind för de eerste Krieg mehrmals mit mak un beleevt hett, denn noch maal as Junge Fischeer in de 20diger Johrn, un in de 50diger Johrn nochmals, so kann man sick een Ünnerscheed in de Beurdeelung, wull erlauben, op klieks so wat as Kind een alln's as een grod Erlebniß för kümmt, wenn man öller iss, doch alln's beed anners ut süch, over man dorbie doch an de Höög in de Kinnerjohrn denken dee. Fr. Daniel Weitere Berichte folgen.