De lütt brune Atrappe, vun een “Tuckzees” de aß Sleppnett, naa Goldbütt, vun 1900 an, erst noch vun Segelquatschen un vun 1902 an, mit de grood niege Motorquatschen uterhalb vun de 3 Seemiel'n Hoheitsgrenze dor mit dat Schleppgeschirr fischen durften naa Goldbütt, düße Sleppfischerie kunn bloß utfürt warn, wo de Muttgrund, de Steenfrie weer. Datt richdige Maad vun dütt Nett, weer 100 Maschen in de Breegde un 120 Maschen un de Länge, wenn sunn Zees makt, wor, de man de Längde vun dat Nettgaarn bie 60 Maschen över klapt, so dat 100 Maschen ünner un Bob'n för de Öffnung vun de Zees werrn, wo de Maschen eenmaal an de Böverdell de mit Flottholt ut Kork beseed wor, um ünner de Ünnerdell, de mit Bliestücken beseed wor, anmardelt (“Befestig”), an jede Sied vun dat Nett worn de Maschen tosam neiht an de Öffnung wer up an jede Sied een Holtbog en Ünner, un Bob'ndell vun een ½ mtr Länge, befestig, wo an düsse Holtbog'n in'd Mittel de Sieden naht befestig, wie ock 8 Maschen, vun bob'n, un 8 Maschen vun ünnen befestieg um so, dat Mulwark vun'd Nett oppen to hohlen. bie dütt Sleppnett keem de Maschenwiede haupsächlig in Fraag dat geef bie de Goldbütt Fischerie een Mindesmad för Butt to Anfang vun 23 Zentimeder, vun Koppenn, beed to'd Steertenn, so, wurn to irst mit 43 mm Maschenwiede fischt, hier bie keem, over heel veel ünnermaaßige Bütt, mit in'd Nett, so deen se na een Tourn, sick een Achter Deel von 45 mm, wat se sölbst knütt harrn achter en Knütten un vun de Nettfabrik deen se sick een Nettstück vun 48 mm maken, doch na de Krieg 1914-18 deen wie mit 50 mm un 1918 mit een Achterenn vun 55 mm fischen, dir geef dat keen lütt Butt mehr in'd Nett vun 1918 an, wo ick mit mien Groodvadder un Andreas Openheim. Beed deen 24. Januar mit Büttnett fischen, un nu deen Ich Januar bie mi Vadder an Bord mit fischen beed der 11. April, aß sien Urlaub to eenn weer, vun 16 April keem ick bie Jonni Thies un Hannes Lietz an Bord beed den 15 Juli 1918. Aß wie vun de letzt Tour in Hab'n keem, leeg'n de Böö ut Eckernför de vun 1915 an beed 15. Juli bie de Küstenschutz un Sicherheits-Kommando in Heiligenhaabn er Station harr'n keen de sick duller frein aß ick, denn ick keem doch weer bie mien Vadder an Bord, Thies wull mi sick behohl'n, aver mien Vadder sä to eem, dat sien ol Macker, Joh. Wohlgehagen, ock kaam de, hee weer bie Willi Dibbert an Bord, dee in Äröösund bied Kommando mit sien Boot ween Fr. Daniel