Med to Waader

Dat wöör Mai 1909, ick weer nu bald neegen Johr old. So fung ick as anner Fischer- jungs in dütt Öller ok, bi min Vadder an to tribbeleern, dat ick geern med to Waader wull. Aawer min Vadder wull dor nich so rech ran. Ick leet aawer ni na, so dat he toletzt nageeven dünn. Ile meener, kumm mi ni, dat du seekrank warst un bi to jammern büst, dat du wedder to Huus na Moder willst. Wenn du med an Bord büst, heet dat med anpakken, dat is keen Vergnögungsfohrt. Du hörst as dien Grodvadder, Fiede Mumm un ick to den Ploog un büst veerte Mann an Bord. Ick meener, wo sull ick wull seekrank warr'n, ick bün een Fischerjung un de ward ni seekrank. Na ja, meen Vadder, wi kriegt dat to seeh'n. Wenn dat Pingsen Fangwedder is, geiht dat los, wi wüllt med Heerngaarn los, denn med de Bütt is to Tid noch keen Bloomputt to gewinn'n. Dörch de lange Ostenwindperiode is blot Schiet un Slick up de Bütt- goorn un veel meehr as Arbeid is ni bin.

Dat wöörrn noch dree Dag bed Pingsen un de keem'n mi ördentli lang vör. Aaver Pingsmaandag güng los. Ick har düchdi hulpen bit Insteen vun de Heerngaarn un ok all vörher ördentli Steen sammelt ant Strand. Namiddag Klokk veer güng de Reis los. Min Modder weer med na de Brüch kaamen un geev mi un ok Vadder gau poor Radschläg, vun weegen good uppassen un so wieder. Wi harrn Südostwind 3 bed 4. Med Groodsegel un Fokk seil'n wi ut de Haaben. De Quatsch (Quase), een Twöfme- derbaad, legger sick rech een beeden in de Kant, dat heet up de Sied, as wi buten de Haaben weern un eerst en Torn hard an Wind na Süd in Richdung Schnellmarker Holt maaken dünn. Junge dat weer een Spaaß, bi den Wind keemen de eersten Sprützer öwert Deck. Dat weer wat anners, at med de Jööl beeten ünnert Strand to seiln. Dat weer ok wunnerbar antosech'n, as achder uns widere 3 grood Quatschen ut den Haaben keemen un achterut as een Parade lang de Strand seiln deen.

Min Vadder stünn ant Ror (Stür) un meener, wenn wi een Tog vun de Wall, dat weer de Küst ünner de geelen Bargen, af sünd, gaaht wi öwer Stag un künnt me een Slag fast bed na Solterbek bi Ludwigsborg kaamen. Pass man up, dat du ni saa natt warst, wi kriegt dann ördentli meer See över un hol di jo fast, denn de Wind ward stiever. He snakker med min Grodvadder un Fiede Mumm un se meenen, na den nästen Slag (Krüz), de uns na Krusendörp bringen deiht, wüllt wi man de Seils daalneehmen un de Motor ansmieten. Min Vadder geev nu Grodvadder dat Ror un güng in de Motorruum üm de Motor antowarmen. De Motor weer cen DAN- Eenzylinder-Glöhkopp ut Dänemark un vör dree Johr inbut woorn. De Zylinderkopp müß med soon Oord Glöhlamp anwarmt warrn. Eerst wenn de Zylinderkopp glöhnig weer, kunn man dat Swungrad dreih'n un de Motor sprung an.

Ünner Krusendörp gung'n wi med de Quatsch in de Wind, fiern de Fock weg und maaken dat Grodsegel an de Mast fast. De Motor weer intwüschen ansmeeten un wi leepen twars aff na de Sudkehl. So lang harr mi dat god gahn, aawer as de Quatsch bied dwars to de Wellen loopen vun een Sied na de anner dumpeln dee, dor woor mi dat med eenmal saa merkwirdi in de Buk. Dat weer grad saa, as wenn sick dor wat beweg'n de un na boben rut wull. Ick led mi aawer noch nix marken. Aawer mien Vadder harr wull wat markt un ick hör em to Fide Mumm segg'n, pass man op, dat is glicks saa wied med em. in den Oogenblick güng dat Drama ok al los un ick müß mi öwergeeven. Pfui Deibel weer dat een Geföhl un wat weer mi slecht to Mod.

Mien Glück weer, dat wi naa korte Tied an uns Udsettplads ankeemen un de Quatsch med de Steeven in de See gung. Fide Mumm smeet een Weed (Boje med uns Teken) ööver Bord. Nu güng dat Udsetten vun de Netten los. Udsett woor med de Wind, dat heet ööver den Steeven. De Quatsch woor dorbi med trügwartsgang an de Wind holln, dormed de Netten ni na achdern driven kunn'n un in de Schruv keem'n. För de Böö aahn Motor weer dat nie so eenfach, de müssen med de Fock dat Scheep vör de Wind hooln, wiel een Utsetten med de Wind tomeist to gau gung un de Netten ni ördentli to Waader keemen. Dor dat Utsetten vun de Gaarn för mi heel intressant weer, un de Quatsch ni meehr siedwarts dümpeln de, gung mi dat nu ördentli wat beeder. Mien Grodvadder meener aawer, wo kann dat blot angaahn, een Fischerjung ward bi düüt schöön Mützenwedder seekrank, aawer ick segg jo üm- mer, de Jungs sünd ok ni meehr dat, wat wi mool woörn. Sie du man still sä Fide Mumm, di un mi un Willem (dat weer mien Vadder) is dat ok ni beeder gaah'n bid eerste Maal med to Waader. Mien Grodvadder, de oowerall as een harden un isern Mann un Fischer künnig weer, sa denn ok nix meehr.

Na een Stünn's Tid harrn wi de Netten in dre Schichten vun buten na binnen udsett. Dat binnerste Enn weer dwarsaff vun de Krusendörper Kark. Ünnerhalb de Kark leeg een grod swarten Steen. Grodvadder verteller, dat de Düwel vun de Waabser Sied med de Steen na de Kark vun Jellenberg smeeden harr. He harr aawer wol nich nok Knööf hatt un de Steen werr en poor hunnert Meder to kort an de Waaderkannt hinfulln. Liekerdeels harrn de Dörpslüd in de naesten Daag de Kark afbud un wieder na Land hin in Krusendörp wedder upbut. So harr de Düwel keen Schangs meehr, de Kark to droopen. Glööw heff ick dat wol nich, denn dat sülbe woor vun de Wittsteen int Windebyer Noor vertellt, blot med de Hüttener Kark, aawer weeden kann man dat nie.

Na dat Udsetten vun de Gaarns stür mien Grodvadder na Noerwik to, wo wi för Anker güng. Door weer dat richdig schulig un vun Wind un Wellen nix to marken. Aawer bi dat hinloopen Harrn wi de Wellen wedder dwars kreegen un ördentli dümpelt. Mi weer wedder slech woorn, un ick harr wedder ööwer de Reeling de Fisch fodert. Intwüschen weer dat Aabendbrodtid woorn un Fide Mumm har Kaffe koogt. Ick heff aawer nix anrööhrt, ick haar keen Aptiet. Mien Grodvadder geef mi een grode Kop med Soltwaader, de ick uddrinken müss. Du sasst seen sä he, wiel

Na een Stünn's Tid harrn wi de Netten in dre Schichten vun buten na bin- nen udsett. Dat binnerste Enn weer dwarsaff vun de Krusendörper Kark.

Ünnerhalb de Kark leeg een grod swarten Steen. Grodvadder verteller, dat de Duwel vun de Waabser Sied med de Steen na de Kark vun Jellenberg smeeden harr. He harr aawer wol nich nok Knoof hatt un de Steen werr en poor hunnert Meder to kort an de Waaderkannt hinfulln. Lickerdeels harrn de Dorpslüd in de naesten Daag de Kark afbud un wieder na Land hin in Krusendörp wedder upbut. So harr de Düwel keen Schangs mechr, de Kark to droopen. Gloöw heff ick dat wol nich, denn dat sülbe woor vun de Witt- steen int Windebyer Noor vertellt, blot med de Hüttener Kark, aawer weeden kann man dat nic.

Na dat Udsetten vun de Gaarns stür mien Grodvadder na Noerwik to, wo wi for Anker güng. Door weer dat richdig schulig un vun Wind un Wellen nix to marken. Aawer bi dat hinloopen Harrn wi de Wellen wedder dwars krec- gen un ördentli dümpelt. Mi weer wedder slech woorn, un ick harr wedder ööwer de Reeling de Fisch fodert. Intwüschen weer dat Aabendbrodtod worn un Fide Mumm har Kaffe koogt. Ick heff aawer nix anrööhrt, ick kcen Ap- tiet. Mien Grodvadder geef mi een grode Kop med Soltwaader, de ick ud- drinken müss. Du sasst seen sä he, wiel du datt uddrunken hesst, warrst du nümmernie meehr seekrank. Dat Soltwaader weer dat reinste Ostseewaader un smekker fürchderli un dat meerste keem glieks wedder rut. Fide Mumm höller Ankerwach un wi anner leggen uns in de enge Kajüt üm een bceden to slaapen.