Dat Johr 1904 güng to Enn, wi waahnern an de Jüngfernstieg Nr. 69 in dar Frahmsche Hus, wo ick geboorn bünn. Dat Huus leeg dormaals so an de föffdig bed sössdig Meder vun de Waaderkant an de Dang af. An dat Beleevnis med dat Hoochwaader tom Johreswessel 1904 kann ick mi tom Deel no sülvst besinnen, aawer mien Moder un ok mien Vadder hebbt dat later vertellt, as dat wurr med dat Hoochwaader.

Am tweeten Wiehnachtsdag weern teihn Quatschen ut Eckernför, de meersten no oohn Motor, na de Apenrader Bucht utloopen, üm bi Alsen rüm med Breedelgaarn na Breedeln (Sprotten) to fischen. Mien Grootvadder, mien Vadder un Fiete Mumm, de as Makkers tosaamen fischen deen, weern ok dorbi. Se harrn sick ööwer Sommer in ehr nie Quatsch een Motor inbuun laaten un haarn meent, dat se wull to Oldjohrsaabend wedder trüch weern, wiel se jo nu ni meehr so afhängig vun Wind un Wedder weern.

Een Dag för Oldjohrsaabend weer een starke Storm ut Südwest opkaamen, de ok no de anner Moorn, dat würr am 31. Dezember, anhoolen de. As ikk den Dag in de Frööh too'n Speeln an'n Strand güng, weer dat Waader so leeg, dat dee Reev so an 100 m bed na de Swartkant, dröög weer un man de Dang vun de Swartkant med de Hann griepen kunn. So üm Klokk teihn rüm sprung de Wind med een Snee-krummer ööwer West, Nordwest, Nord un med een Utscheeder op Nordost. Eeen halv Stünn later weiher de Nordost as een stieven Storm vun sööben bed ach. Uns Naaver Jahn, de ok Fischer weer, meener to mien Moder, dat wurr heel ungewohnli un kunn for de Fischer op See wull hel slimm warrn. Ick weer no med een poor anner Jungs vun de Junfernstie an de Dang, as at dat Waader med eenmol oplopen de, so dat wi gau tosseehn, vun't Strand na Huus tokaamen. Üm halvtwölf stünn dat Waader al an de Kant vun Stöötenplads un to Middag woorn de Lindenboöm an de Jünfernstie umspeult.

Uns genöwer na de Seesiet to harr Fritz Hass sien Hus un ick kunn ut Finster seehn, dat he un mien Unkel Heine, de bi Hass in't Huus waahnen de, sikk groote Seesteeveln antrooken harrn un Sandsäck för de Döörn un Kellerinstern pakken deen. Dorna verrammeln se de Swiens-un Höhnerstall med Sandsäck. De Wellen gungen se dorbi all bed na de Kneen un Klokk een keem dat Waader ööwer de Straat na unsre Sied an de Hüser ran.

Mien Unkel Heine keem nu roöwer üm uns bitostaahn, wiel dat no slimmer warrn sull. Mien Moder jammer, as ok wull anner Fruuns, wi dat wull Vadder, Grootvadder un al de anner Fischer dor baaben bi Alsen gung. Unkel Heine harr versöcht, na de Brüch to kaamen, op man villich wat vun Alsen un de Eckernförder Fischers hört harr. He keem ööwer de Achderstraat wedder, wiel dat Waader an de Jünfernstie al kneehooch stünn. He verteller uns, an de Eck vun de Fru Klara Straat bi Drowatzki's Hotel weer dat Waader ok al ööwer een Foot steegen un an de Steendamm un de Langebrüchstraat weer man bi un staapeln Sandsäck, wiel dat Waader dor al hoöger as dree Foot stunn un Gefohr bestünn, dat dat Waader in't Noor ööwerleep. De hele Stadt weer in Opregung un mancheen meener, dat kunn so slimm warrn as 1872.

Vun de Fischer in Noorn harr keener wat hört. He harr aawer med anner Fischers snakkt un de harrn, ok as Naaver Jahn meent, dat tominst de Boöd med Motor sikk wull no rechtidig in Sikkerhed bröcht harrn. Villicht harrn se wull eehr Netten ni meehr trekken kunn'n, aawer dat weer wull nich dat Slimmste. För de reinen Segelquatschen würr dat wull ni so eenfach weesen, sikk in Sikkerhed to bringen, aawer man sull de Hoopen ni verleern. Fritz Hass harr dormaals al Telefon un harr een poor Mol versöcht, med Sonderburg orer Apenraa to telefoneeren, he harr aawer keen Verbinnung kreegen.

Vun al de Opregung kreeg ick ni veel med. Mi intresseern de grooden Jungs, de med Krempers an, dorch dat Waader in de Junfernstie waaten dunn. Af un to gung een Well ööwer de Krempers weg un se harrn natte Foöt. Dor dat ördentli koolt weer, leepen se gau na Huus, wiel se sikk ni verkoöhln deen. Üm Klokk zwei kun man höörn, dat de Welln an de Huusmuur sloogen.

Mien Unkel Heine harr sikk um Klokk dree nomol op de Padden maak, üm wat rut tokrieg'n. He keem al na een halv Stünn wedder un vertell, dat man ut Apenraa Bescheed kreeg'n harr, dat dor ünner annern veer Fischerboöd ut Eckernfor inloopen weern un dat in Sonderburg de annern söss Bööd ut Eckernför leegn. De Naricht harr sikk gau in Eckernfor breed maakt un alle weern hel froo dörööwer. Üm Klokk fiev rüm keem de Postbod, he harr ok groote Seesteeveln an, med een Telegramm vun mien Vadder ut Sonderburg. Se weern knapp, aawer rechtidig in Haaben kaamen. De Freud bi min Moder weer groot un se geev de Postbod föffdi Penn, wiel he sikk trutz dat Hoochwaader op de Padd maakt harr. Mi hett se ördentli drükkt, dat weer mi al meist scheenerli. Aabends üm Klokk ach rüm keem uns Naver Jahn vörbi un sa, dat sikk de Storm een beden leggt harr un ok dat Waader steeg ni meehr. He meener, wi sulln uns man keen Sorgn meehr maaken un kunn'n med Roh to Bett gaahn.

De anner Dag, Niejohrsmoorn weer de Storm no stiev, aawer dat Waader weer trüch gaahn, so dat de Straaten wedder fri weern. Aawer ööwerall leegn groote Hopen vun Seedang un anner Kraam, wat de Wellen so anspöölt harrn. Üm de Middagstid keem de Füürweehr an de Jünfernstie, üm de Kellers leer to pumpen. Dorto benütten se Handpumpen und de nie Dampsprutt. Ick keek ut Finster un harr min Spaaß doran, totokieken, as de Sprütt med de groote blanke Schornsteen un de groot Keetel vun een Hus na't anner med Gebimmel fohr, üm de Kellers leer to pumpen.

Namiddags keem Fritz Hass na uns roöver un sa uns Bescheed, dat mien Vadder anroopen harr. Se harrn dat Unwedder altosaamen god ööwerstaan un dor weer nüms to Schooden kaamen. Dor se ok eehr Netten intwüschen trooken un groote Breedelfange hatt harrn un ok sunst allns op de Reeg weer, harrn se beslaaten, to mindst no for 14 Daag dor booben to blieven. Een vun de Eckernförer Bööd med Motor weer op de Weg na Eckernför un müss hüüt gen Aabend ankaamen. Se sullen för de Fischers, de all dor blieven wulln, een poor Saaken, Wäsche un wat sünst no nöödig weer, afhaalen. Se wulln bi de Nach wedder utloopen un trüch na dat Fangreveer kaamen. Mien Moder sull man al een poor Saaken tosaamen pakken un ok bi Grootvadder un Fiete Mumm Bescheed seggn.

Eeenige vun de Eckernförder keemen na twee Weeken, de meersten aawer eerst na dree Weeken wedder na Hus. Dorto hörern ok mien Grootvadder, Fiete Mumm un mien Vadder. He verteller mien Moder, wi se dat gaahn harr bi dat Unwedder ööwer Niejohr. To den Tied heff ikk no ni veel medkreegen, aawer mien Vadder hett mi dat later vertellt, so kunn ick dat opschrieven.

Na sien Vertellen harrn se an de Udgang vun Alsensund in de Südosteck vun de Apenraaer Föör to Varnaeshöf am 30. Dezember eehr Breedelgaarn udsett. Dat harr to de Tied all teemli weiht ut Sud bed Sudwest, aawer dor de Wind vun't Land keem, harr dat keen Maleschen geeven. Ööver Nacht harrn se in de Huk vun Varnaes unner Land ankert. As se am Moorn utloopen weern, üm de Netten to trekken, woor de Wind teemli stiev un neehm gau to. As se de Netten, de ördentli full weesen sünd med Breedeln, introken harrn, weer de Sudwest to een Storm udwussen west. Se leepen nu in de Alsensund rin un maaken an de Seebrüch vun Ballebro fast, üm de Breedeln aftoslaagn. Fiete Mumm weer ant Land gaahn, um no een beten Proviant to hooln. Sudlich vun Ballebro weern no meehr Eckernförder Bööd ünnert Land to Sattrupholt för Anker gaahn. Se wulln so bi de aflandige Südweststorm dat Unwedder aftööven.

Med eenmol weer de Storm ümsprungn un keem ut Nord, üm kort darno as Utscheeter med Snneedrieven ut Nordost to weihn. Gliekstidig leep een harde Strom vun Norden in de Alsensund rin. Nu leeg'n se ni meehr sikker unnert Land, sünnern op de Legerwall. Med eenmol wurr dat ordentli mulmig for de Bööd, wiel dör hooche Seegang un de Strom de Gefohr bestünn, dat de Anker ni hoolen würrn un se stranden kunn'n. De Tid weer so bekneepen, dat al de Bööd versöchern, med Seiln un Südostkurs vun't Land aftokaamen. Ok de Bööd med Motor müssen dat med Segel versööken, dor för dat anwarm vun de Motor keen Tid meehr weesen weer.

Dor mien Vadder de Motor al vorher in Gang broch harr un op Leerloop stünn, wiel se op Fiete Mumm toöwen deen, kunnen se, na dat Fiete Mumm med Mooh ant Bord kaamen weer, med Motor un Fock med de Strom dörch de Alsensund na Sonderburg loopen. Je neeger se na Sonderburg koömen, üm so düller woor de Storm un de Strom güng sa stark un med veel Waader dorch de Sund, as een Fluß med Hochwaader. Bied Anleggn' an de Pontonbrüch vun Sonderburg geev dat besünners för de Segelbööd ok no veel Maleschen. Dat Waader stünn al ööwer de Kaimuur un de Pontons würrn in Gefohr, dat se op de Kai spoolt woorn. Aawer med Hölp vun't Land keemen de Bööd altosaamen in Sikkerhed.

De Storm har ok in Nordsleswig veel Malor brocht, so würrn ok de Telfonleitungen ünnerbrooken, so dat se sikk ni to Huus mellern kunn. In Apenraa, wo ok Eckernforder Bööd hinloopen weern, weer de Quarantanestation for't Veeh vun dat Hochwwader so bedroopen woorn, dat oöwer 1000 Ossen verdrunken weern. Soveel vun dat Hochwaader to Johresend 1904. Wi hebbt ok laater no een Poormol Hochwaader hatt, aawer so dull, as 1904 is dat bed hüto­dag no ni wedder woorn.