De grood Andeel vun de Segelquatschen, de mit er Büttgaarn naa Goldbütt fischten, harr sick ümm de Johrhunnert-Wend, all een beed verringert, bie uns in Eckernför, so wie mien Grodvadder un Vadder, nie över de Tied, aß ick dormal naa fraag'n de, dat verklaart. De Verminderung an Segelquatschen harr jümmers to nahm, beed up eenige wenige. Dat Gescheen weer dör de Innförung vun de Motorn, in de gröödere Quatschen de nie gebuud worn, de neben bie ock noch mit een grood Takellasch utrüst weern. Ock leeden eenige Fischers in er Segelquatsche, de irst een paar Johr old weern, sick een Motor inbunn, wo se denn ock glieks dat Vörboot indecken leeden to een Kajüt, denn de grood niege Quatschen vun 12-13mtr. Länge weern vun achern beed naa förn to, full inndeckt, mit grod Kajütt, een Laderuum mit een grod Bünn vun 12 Foot länge un naa achtern een Maschienruum Föör de Buttgaarnfischerie, weern de Motorn in er Fahrtügs een grod Fohrtschritt, seh brukten sick Wind un Wedder nie so ümm de Ohr toslag'n, aß bie de Segelquatschen, de Fellmaß, sick naa'd Fangplatz wo er Gaarns stahn deen, mit an de Wind hinn krützen, mußten, un bie Windstillde sick mit de 24 Footsche eems hinn un ock womöglie weer to Huus sick rümmquell'n mußten, wo dat mit een Motor inn jümmers liekto gahn de. De Goldbüttfischerie mit Schleppgescheer wor ock ümm de Johrhunnertwend bie uns in Eckernför inn föhrt, vun eenzelne Fischers mit er Segelquatschen, düße Fischerie dat kunn over bloß buderhalf, vun de 3 Seemiel affgahn Hoheitsgrenz utföhrt warn. Mit de Motor in de Quatschen neehm düße Fischerie jümmers mehr to, nie alleen bie uns in Eckernför, so ock een Fischers ut de Kieler-Föör, de een Motor in er Boot harrn. De Schleppnett-Fischerie, wor aß “Tuckerie” benennt. För de Weltkrieg 14-18 harr sick up eenige Fangplätzen, all een Verminderung an Goldbütt bemerbar mockt, un eenige vun de Schleppnettfischers, harrn ünner eenanner över dütt Problem snack't, dat wenn noch mehr Schleppnettfischeer keem, sick dat noch mehr bemarkbar de, so hett mien Vadder, dat naa mien Fraag'n man verkloort, över de Veränderung in de Goldbüttfischerie. Inn de März 1916 leeg, mien Vadder mit sien Quasch in Kiel, up de Werft vun Stocks u.Kolbe, to een höhere Schanzkleedung un in de Bünn wo in de “Keel” de Schlittze för de Schwerter weern, sull'n niege Stahlwinkeln in sett warn, un niege Schwerten ut Stahl vun 10 mm stark un 1,20 mtr Länge dor to. Mien Vadder weer mit sien Quatsch, wie so veele Fischerfahrtüge vun de Schleswig-Holstensche Ost un Nordsee-Küst, de all in Heiligenhaab'n er Stützpunkt harrn, bie dat Kommando vun de Küstenschutz u. Sicherheitskommando vun de Marine innsett weern. Ick de mien Vadder besög'n, Naamittag. Johr hee mit mie, up de Damper vun de “Blaue Linie” naa Kiel röver, an de Seegarnbrüch steeg'n wie ut, dor leeg an'd Fischleeger de Fischer, Heine Winkelholt ut Apenrad mit sien Boot “Winkelholt” keem grad an Deck aß wie de Trepp to'd Fischleeger daal stieg'n deen, do seeg “Winkelholt” to mien Vadder, mensch, “Willi” kaam an Deck, un naa de Kajüt daal, dor iss dat Warm, denn bud'n weer'd kolt, de Nordost de stürm, ünn göng'n denn vun beid'n, de snackerie över dütt un datt, denn fung'n “Winkelholt” vun de Goldbüttfischerie an, dat hee all längere Tied in'd Kieler-Deep fischen dee, wenn goot Wetter weer, mak hee Fänge vun 50-60 Stieg Goldbutt up de Dag, wo hee to mien Vadder seegt, “Willi” wo kammt mit eenmal de Bütt heer, wo dat de letzten beden Johr'n, doch all heel kümmerlie ween iss, mien Vadder de segg'n, “Heine” dat sünd wull noch vun de Winterbütt ween, de up de Wannerschaff sünd, “Winkelholt” seeg't nee “Willi” dat sünd all Bütt de 14-15 ℔ dat Stieg weeg'n dot, un meistens all Melkers sünd, dat iss een ganz Apart Raas vun Bütt. Inn de Kajüt weer dat warm, geng'n budd'n So dee mien Vadder, över dat Mallör, vun de beid'n Vosgrau Jungs, de an de 18. März inn een schwöre Schneesturm vun Osten, spurlos verschwunn weern, mien Vadder de vertell'n, wie eehm dat de Dag un Nacht gahn harr, “Winkelholt” verteel, dat hee de Dag, all eb'n naa Middag vun'd Kieler Deep naa Laboe lopp'n weer. De Klock weer all ½4 Uhr, aß wie vun Bord gahn deen, un in de Stadt wull'n. So harr mien Vadder in Sommer, naa sien 14 däglige Seetörn Afflössung, up de Weeg naa Heiligenhab'n to, noch een Drift mit sien Schleppgescheer, in'd Bucksbarger-Lock, een lütt Fangplatz de derekt up de Kurs naa Heiligenhaab'n to ling'n dee makt. Inn 20 Minuten, weer er Gescheer tosaam wannert, un mußten Ophohln, wo se meen dat een Ladung vun Schiet in de Zees weer, wat sick naa harte Stürme dor afflagert harr. kann naa harte Stürme, sick dor afflagert harr Hier weer dat over een groot Fang vun Goldbütt in de Zees wähn, naa er Meenung bie 1000 ℔, un dat in de korde Drift, naa utseeg'n vun mien Vadder, harrn se noch 2 korde Drifts makt mit noch mehr Goldbütt in'd Nett, hee de seeng'n, dat düt Gescheen, in sunn kord Fangtied wull dat gröt's weer wat je geb'n harr, aß Besatzung weer'n bie emm, Fiete Mohr (de Zwölk) un Peter Neumann, an Bord, beide Fischers ut Eckernföör wähn, “Fiete Mohr” wor in'd naste Johr entlaad'n hee harr de millitäre Öllergrenz vun 45 Jahr över stahn, un Peter Neumann weer in de 30diger Johrn, war beed laader, wegg'n een swöre Lung'n Krankeit vun'd Millitaer entlaaden, beide deen över düße groot Büttfang, bie uns an Haab'n, snacken, over dor ann glöb'n, de keener, dat kunn eenfach nie för se angahn, De groot Fang wor in Heiligenhaab'n an dat Sicherheits-Komando affgeb'n, wo Korl Haß ut Eckernföör för upkaam müß hee de een groot Deel vun de Bütt röckern, Korl Haß weer as Kock bied Komando, een groot Deel wor an de Befölkerung verschenkt, un de Rest an de Fischhandels Gesellschaft affleevert. Mien Vadder de vertell'n, dat hee Mehrmals, wenn de 14 Dagstörn beend't, up dütt Fangplatz paar Drifts makt harr, ok noch för 4 Weeken, over niemals mehr, aß 4-5 Stieg in een Drift hatt harr. nu weer ock de Meenung wähn, wo bloß mit eenmal düße groot Goldbütt-Schwärme up de verschiedene Fangplätze heer kaam weern, dat weer för Fehle Fischers een Rätzel bleem, ick weed noch wie hee seggt harr de Natur hett wull weed'n, wie groot de ganze Lebensmittelnot för de Bevölkerung währ. De groot Vernichtungs-Fischerie naa de Goldbütt fung'n ann, aß een groot Andeel vun Fischer-Fohrtügs, de bloß mit Segellasch, utrüst, vun de Pommersche un Mecklenburger Küst, för de enkelte Marine-Komandos vun de Flott in Kiel, wie ock vun Landkomandos beordert worn, mit er Schleppett in dat Ostsee-Gebeed zwischen Alsen un Fehmarn, un spähter ock de Fangplätze Südöstlich vun Fehman naa Goldbütt un sunstiges Fischwark wat se fang'n deen, bie er Komandos afftoleevern, wo döör keen Rücksich up dat Ünnermaßige Fischwark nahm wor, all dat Fischwark wat se affleeverten, wor dat Fischwork, wat nie för de menschliche Ernährung verbruckt wor, hett Verwändung funn, aß Swienfufter, Düße Vernichtungs-Fischerie iss beed Kriegseen dör fürt worn, ock vun eenige Berufsfischers de mit Schleppnetten vun 42 mm in der ünner an Maschenwiede harrn, ock er Geschäfte mit dat lütt Fischwark makt hefft, de Zentner för Teinmark, aß Swienfutter verköften. Düssen Föhrgang, heff ick in mien Daags-Book-Uptecknungs in 2 Fell'n sölbst mit beleevt, eenmaal up een Fangplatz ünner Laaland, un eenmaal up de Fangplätze Südöstlich vun Fehmarn, wo dat Lüttfischwark in Kööf vun 100 ℔ an Land stellt wor, wo mien Vadder un uns Macker Fiete Mumm sick över düße Swienerie mit de Fischers, de dat Geschäft bedeen, in de Haar kreeg'n, Hier kann ick bloß berichten, dat düße Swienerie, niemals bie uns in Eckernföör passert iss un weer, vun de Schleppnett Fischerie, de meistens mit Netten vun 48 mm Maschenwiede Fischen deen, un dat Ünner maßige Fischwark vun Goldbütt un sunstige Plattfisch, sofort bie Utsorterung weer över Bord, keem. Lang de ganze Schleswig-Holsteinische Ostsee-Küst, worn de gröötere Fischerböö de mit Motorn utrüst, worn mit Besatzung ünner 45 Johrn, dat Küstenschutz un Sicherheits-Komando vun de Marine in Laboe innstellt, over ock vun de Nordsee-Küst Büsum, Toening u.s.w. keem de Fischerböö, weg'n Platzmangel wer dat Komando naa Heiligenhaab'n verleegt, De Fischerfohrtüge bied Küsten u. Sicherheits- Komando keem för de Fischerie nie in Frag Dat Wachkomando, weer up een vun de to de Kiel-Kosör hörende Passascheer- Dampers wie “Prinz Siegesmund” oder “Priz Waldemar” wo een dorvun, aß Wachtschipp an de Südeen vun de Nettspeer för de Innfohrt naa de Groot Belt för Anker leeg, un de 14 daags Seetörn, vun de enzelne in Grupp'n ingedeelte Fischerböö dat Komando ünnerstellt weern, ebenso een Fischdamper, aß vörposten-Schipp, un Sicherheitsupsich for de Fischerböö up er posstions harr, wenn sick stürmische Wedderverhältniße instell'n deen, un de Böö sick rechtidieg er Position verlaaden, kunn, um sick een Schutzstell sök'n kunn. Up de Fischdamper weer Max Jensen, de Rökeriebesitzer Fr. Jensen sien Söhn as Komandant, hee geef denn ock affunto, een vun de Fischerböö de verlöff mit sien Schleppgescheer, naa de Goldbütt to fischen dormit se ock up de Damper frische Goldbütt in de Pann harr, so wor oftmaals een Ogg todrückt. De groot Vernichtungs Fischerie naa Plattfisch mit dat Schleppgescherr de sick 1918 up verschiedene Fangplätze, wo de Fischerie vun de Marine-Fischers utfört war, up een Nähl duurt Dordöör wor düsse Fischerie naa de Ostsied vun Fehmarn verleegt, over ock över dat Sunnstige Fangebeed zwischen Alsen un Fehmarn de sick de Goldbüttfischerie verännern so dat in Döörschnitt dat Stieggewicht sick ümmer de letzt Tied vergrödern de, un vun de junge Bütt jümmers up de Fangplätze sick vermindern deen, ock up Fangplätze, wo keen Vernichtung Fischerie bedreeb'n wor. Dat Stieggewicht vun de Goldbütt mit dat Schleppgeschirr weer up veele Fangstelln vun 11-12 ℔, dat geef mehre Stell'n, wo dat Stieggewicht bie 15-16 ℔ weern, wo de lüttere Bütt fehl'n deen, ock geef dat Stell'n wo de Goldbütt 18-20 ℔ dat Stieg weg'n deen, so up eenige Fangplätze för de Groot Belt, wo nie mal, noch een Mittelbütt mang weer. De Winterbütt to er Laichtied weer in Schnitt bald all groot Bütt mit een Stieggewicht vun 16-20 ℔, wie ebenso de Goldbütt de mit de Büttgarns, aß Stellnetten fung'n harrn meistens ack in normale Tieden een Stieggewicht von 16-20 ℔, de Winterbütt makten sick all utgang vun de November bemerkbaar, wenn se up de Wanderung naa er Laichreveer treck'n deen, un Dezember- Januar ock bie uns in de Föör rinn wanderten, in groot Maßen, beed naa uns Innenföör to.