=====De Söß-Mann-Waad=====

==1908-1909==

==Een Vertelln vun mien Vadder un sien Macker Fiete Mumm, över een Erlebniß, wat se mit er anner 4 Mackers, mien Groodvadder Franz Zett, Peter Kolls un Jörn Dankwardt bie er Fischerie mit er Sööstmanns-Waad erleeft heeft. Vertellt to Burgstaaken 1918 in Oktober, aß wie för een Nordoststurm dor in Haab’n ling’n deen.==

In Harvst 1900 deen sick 6 Mann, de Eegner vun 2 groot Motorquatschen, tosaam dohn un köften sick de Handwaad vun Heine Ramm. Dat weer nu de irst Söstmannswaad in Eckernför, een Gemeinschaft, wo all sööß Eegner weern.  

De Vörstand vun de Waadenvereen, de deh een barg Scheererien maken, se deen geg’n dat Ünnernehm protesteern, dat sick 6 Mann een Waad köbben kunn. Jo, seh wull’n sogar een Gerichts-Entscheedung inhohln, over dor waar nix vun, denn de 1. Vorsitzende Heine Pries harr sick bie de Advokat, de Rechtsbiestand vun de Vereen weer, erkundigt un de Saak besprok’n.  

De Advokat harr den 1. Vorsitzenden upklärt, dat mit een Gesetz nix to maken weer, denn de Fischerie weer een fries Gewerbe un nirgens stunn schreeb’n, dat een Waad in düßen Fall bloß een oder högstens twee Besitzer hemm dorf. Wenn sick nu, wie de Saak iß, 6 Mann tohoop deen, sick een Waad köffen, weer dor nix geg’n to Ünnernehm.  

De Lüüd vun düße Waad müßten sick an de Vereenbestimmungen hohln un to verflichten. Over de Vörstand harr jo graad dorümm er Bedenken, denn jeder Waadsherr harr een Stimm in de Vereen. Ünner Bedenken weer dor fastleegt, dat högstens 2 Mann, wenn jeder een halben Waad aß Eegner harr, ock Stimmberechtig weer. De sick dat over Innbörgern, 6 Mann as Besitzer vun een Waad in de Vereen uptonehm, so wor de enkelte Waadsherr jo bald överstimmt, dat dorf niemals tolaad’n warn.  

De Advokat harr in düße Saak up de Vereenstatuten hinn wies, dat se vun de 6 Mann twee in de Vereen up nehm müßten. Dormit sull’n sick beide Partien mit affind’n, over vun Gesetz ut een Waad vun 6 Berufsfischer as Eegner to verbeed’n, de keen Gericht tolaad’n.  

De 1. Vörsitzende harr de Vörstand vun’d Gespräch mit de Advokat un sien Utförung över Gerichtliche-Maßnahm een Bericht geeb’n. De Mehrheit vun de Vörstand weer mit dat Ergebniß vun de Advokaat nie tofreed’n. Se wull’n sick in düße irnste Saak an de Regeerung in Schleswig wenn, dormit dee sick mit de Angelegenheit befaad’n sull un een Verbot dör to sedd’n.  

So wählten se sick glieks een Kommischon, dee bie de Regeerung in Schleswig de Antrag för een Verbot vun Sööstmanns-Waaden stell’n sull, mit er Begründung un Bedenken vun de Saak. De Herrn vun de Regeerung ünnerbreeden un verklaarn sull’n, un för all’n Ding’n up de Gefahr, de sick ut de Saak entwickeln kunn, hinnwiesen.  

De Kommischon weer over mit een Ergebniß ut Schleswig torüch kaam, genau so wie de Advokat de 1. Vorsitzende dat seggt harr: Dat geef keen gesetzliche Handhabung, de Waadfischerie mit 6 Mann as Eegner to verbeed’n.  

So weer de Vereen mit düße Saack mit er Nääs bied Fett kaam. Dat harr se heel swör drab’n mit er groot Fimmel aß Waadsherr.  

De Waadfischerie in Eckernför weer in düßen Harvst nie besonners wähn, over mit de Breedelgarns harrn eenige Eckernförder för Sonerburg gode Fänge anland. So deen sick de Söstmann Ploog klaar maken, mit er Breedelgarn un de Waad naa Sonerburg to fohrn. Jede Quatsch nehm een Waadboot in Sleep, un so göng’n de Reis los, dat weer de letzten Daag in de November 1908.  

De Waadböö brögten se naa Sonerburg in Haab’n un deen mit beide Quatschen irstmal mit er Breedelgarns fischen, dor wo wat to fang’n weer, an de Mittelgrund, ünnert Süderholt, för Schelde oder in de Wenningbund. Un fung’n eenmal hier, maal dor ganz good, mal weniger, mal mehr.  

In de Dezember weern se ock een paarmal mit de Waad an de Gang’n wähn. Se harrn paarmaal 60–70 Kisten, un ock mal 150 Kisten Sprotten in een Togg mit er Waad hatt. Denn weer’d ock mal een Tiedlang weer all wähn, denn fischten se weer mit er Breedelgarns. De Daagsfang weern so bie 300–500 Wall, ock mal 700–800 Wall an Sprotten. De Sprotten wog’n dat Wall (80 Stück) so bie 2½ ℔.  

För Wiehnachten harrn se er Waad drögt un een Stee bie Bekannte ünner brögt. Mit beide Quatschen deen se to Huus naa Eckernför fohrn. Paar Daag naa Wiehnachten göng’n de Reis naa Sonerburg weer los un deen er Breedelgarns ünner Süderholt utsedden. De anner Morgen harrn beide Quatschen jeder bie 70 Kisten Sprotten up er Gaarns hatt (1 Kist = 50℔). Dor ünnert Süderholt iß een Waderdeppte beed to 30 Meter, un so een swöre Arbeit bied intreck’n, wenn dor ock noch veel Fischwark up de Gaarns weern.  

De naste Dag harrn beide Quatschen weer sunn Fang, over hauptsächlie up de Gaarns, de nördlie naa Land to stahn harrn, weer mehr Sprotten up wähn, aß up de Gaarns, de südlicher stahn harn. So weer dat ock de naste Dag wähn. Do harrn se jünner eenanner de Laag bespraaken un weern sick eenig, dat de Sprotten vun Dag to Dag jümmers mehr naa de Wall (Land) un naa Höruphaff to wannern deen.  

De Ploog weer sick eenig, de Waad klaar tomaken. Fischten over noch wieder mit er Breedelgarn, so spörten se, dat de Sprotten (Breedeln) jümmers mehr naa’d Höruphaff to troken, wie ock dat Vogelwark er Treck dorhinn harrn.  

De Daag naa Nie Johr leeden se er Gaarns, wie Ankers un Tauen un wat dor sunst noch to de Breedelgarnsfischerie to hörn dee an Land, un fohrten mit er Quatschen un de Waadböö naa’d Höruphaff hinn. Aß se dor des Vörmeddaags ankeem, sehn se, dat veele Vogelwark man een Togg vun de Wall (Land) aff. De Waad wor klaar makt tom Utsedden, aß se dormit ferdie, deen se de Waad bie 240 Faden, dat weer Tampaff, utsedden.  

De ganze Togg bied rann Winn vun de Waad stünn veel Vogelwark över de Waad un keem mit de Waad naa de Wall to. Aß se ümm Meddag de Waad för harrn un anfung’n to trecken, harrn se glieks een barg Bestick in de Bössen un deen jümmers mehr to nehm. För de Ploog weer dat klaar, dat een groot Fang in de Waad weer. Un dat weer so, denn beide Quatschen mit Ruum un Bünn warn swibswab full makt. Dat Wedder weer god, de Wind weer flau ut Westen, so kunn se dat riskeern, mit de Fang naa Eckernför to fohrn.  

Aß se dat Bestick affsloog’n, troken se de Riegeldraht rut, so dat in jeden Waadboot een halbe Waad in weer. De beiden Böö deen se so verankern, dat bied Schwoin nix passern kunn. De Fischers vun Hörup, de mit een paar Böö langsied leeg’n un dat letzt Fischwark, wie ock dat Bestickfisch, übernehm deen, wull’n up de beiden Böö uppaßen. Er Meenung weer, wenn’d Wedder so bleef, weer keen Gefahr för de beiden Waadböö.  

Aß alln’s klaar weer, waar dat all schummerig, wie de Reis naa Eckernför los gahn dee. De Wind keem ut Westsüdwest 1–2 bie klaare Luft. Wie beide Quatschen Schliemünn dwars aff harrn, weer de Wind naa Süden torüch lopp’n, harr over beed mehr to nahm. Aß se Booknis passeert, weer de Wind up Südost gahn un weer beed up 4 upfrischt. Geg’n Langhöft göng’n beide Quatschen tosaam un besprok’n de Wedderlaag.  

Se deen sick Sorgen ümm er beiden Böö to Hörup maken, ween de Südost noch mehr to neehm un in de Leewall leeg’n, keem se in Gefahr. Se kunn nu over jo unmöglie bie dreihn, so keem se övereen, een Quatsch toirst löschen, dormit hee sofort weer naa Höruphaff utloppen sull.  

Obends ümm Klock 11 weern se mit beide Quatschen in Haab’n, de Südost de stürm mit 6–7. Luden Krus wer weekt, dat hee Kisten besorg’n dee. Fide Mumm de Lüüd tosaam hohln, de bied Löschen mit helpen sull’n. Morgens ümm 1 Uhr weern beide Quatschen leer. Mit dat Fischwark ut de Bünn rut to krieg’n, weer doch mehr Tied vergahn, aß se reckt harrn. Mien Vadder harr bie 500 Kisten un Franz Zett 475 Kisten full Sprotten in hatt.  

De Fruunslüüd un er groot Kinner vun de Ploog harrn warm Eeten, wie Kaffe un Semmeln, brögt, wie ock glieks Proviant besorgt. Denn beide Quatschen wull’n um 8 Uhr utloppen. De Südost de een Sturm weihn, beide Quatschen harrn in er Grootsegel 2 Reefs instecken. So göng’n de Fohrt los, ohne veel Hoffnung för er Böö un dat Gescheer to hemm.  

Aß beide Quatschen geg’n Norhagen weern, harr de Südost jümmers mehr to nahm, beed to Windstärken vun 8–9. So leepen se naa Schliemünn to, aß Nothaab’n, denn dat weer zwecklos noch wieder to fohrn. Denn in Höruphaff weer so wie so nix mehr to bargen, se harrn sick dormit affunn.  

Beide Quatschen harrn er Mööh un Plaag bied inloppen in de Schlie, sun swöre See harr dor förd Lock stahn. Vun Schliemünn deen se sick mit Heine Wiedemann dör Telefon in Verbindung sedden. Hee sull de Familien bescheed geb’n, dat se in Schliemünn leeg’n. Eb’n för herr weer bie Wiedemann vun Hörup bescheed kaam, wat sick dor des Morgens affspeelt harr: Dat alln’s verlorn weer. So kunn hee de Ploog glieks de Saak övermitteln, se weern over up sowat gefast wähn.  

För de Verlust vun Böö un Waad bleef de Grootfang neb’n Saak. So wie mien Vadder un Fide Mumm vertell’n deen, wat in Eckernför an de Brügg över düße Angelegenheit spektakelt un in lopp brögt weer, sall haarstreubend wähn sien. Z. B. de Grootfang mit de Quatschen över See naa Eckernför to bring’n, weer vun gewiße Lüüd ut de Vörstand vun de Waadvereen aß Unfug, Gottversöck’n, Övermood un dordör sölbst verschulden sien. Dat ganze weer een Straat, förd innfohrn vun nie’e Moden mit Sööstmannswaaden, un noch veel meer.  

De Vörstand stell de ganze Saak aß een Blödsinn un Grootwahn hinn, bloß ümm Propaganda geg’n de Sööstmannswaad to maken, weil se up gesetzliche Art nix erreicht un mit de Naas in’d Fett paut harrn. So dachten se up düße Aart un Wies wat to Gewinn.  

De gröötst Deel vun de Fischerie deen dat Mallor bedurn, dat de Ploog er Böö un Waad mit alln’s, wat dor to höör, verlorn harrn. Deen over de Zeitung vun de Ploog in 6 Stünn mit een Grootfang naa Eckernför vun Höruphaff to kaam groot anerkenn.  

De tweed Dag weer de Südoststurm afflaut up 4–5. Morgens harrn se sick mit beide Quatschen up de Wegg naa Hörup makt. Wie se dat dor finn deen, wußten se, over wat se dor sehn, weer schlimm wähn. Een Boot stunn in’d Holt twischen de Bööm mit Ankertau un Anker för de Boog, een vun de Ankerflühn weer affbrock’n. Dordör wer’d Anker jümmers mitgahn un harr dat Boot mit de Steev up de swöre See hohln. De halbe Waad un de Winn mit de Lien up weer in’d Boot bleeb’n. Er anner Boot weer an de Ankerplatz vun de swöre See full slaag’n un ünnergahn.  

Een groot Deel vun de halbe Waad mit de Haam, wie ebenso de Winn mit de Lien, weern vun de See rutspöölt. De Lien harr sick vun de Winn affwickelt, beed hog up de Strand, wo de Winn leeg’n harr. Reems, Geneern wie Siddels, Pump un alln’s, wat nie fast, weer an’d Strand verstreut andreeb’n. Wat vun de Waad rutspölt leeg, jedenfalls an de Grund un vun de Sand ünnerspöölt. Dat Boot to barg’n, kunn bloß bie Klaarwader un good Wedder gescheen.  

De Fischers vun Hörup weern de ganze Nacht up de Been weesen. Beed dat Dag warn dee, harrn beide Böö noch flott up er Ankerplatz leeg’n un de swöre See affreed’n. Ümm ½4 Uhr weer dat een Boot in Drift gahn, de Südost harr vun Dag warn an mehr un mehr to nahm. Ümm eb’n naa 4 Uhr weer mit een paar ganz swöre Seen dat Boot beed boom rupp sedd worn, wo’d nu stahn dee. Dat Wader weer een Gisch wähn, un vun’d anner Boot harrn se miteenmal nie mehr vun sehn, aß bloß wo de See sick geg’n wat breek’n dee.  

So wie sick dat Mallör affspeelt, heef de Höruper de Ploog dat verteelt. Mit er Böö wat to maken weer unmöglie wähn. Se harrn genug to dohn hatt mit er Böö, se so hog up Land to krieg’n, dat de swöre Brandung de ock nie noch tweihaut harrn.  

De Ploog de sick bie de Höruper bedanken un erklarten, bie de Bargung mit to helpen. De Ploog harr sick over de ganze Sack besprok’n, dat mindestens een paar Weeken vergahn deen, er se alln’s weer klaar harrn tom fischen. Un so besprok’n se dat Angebot vun een paar Höruperfischers, de ganze Kraam de Ploog afftohöbb’n. De Ploog weer sick gau eenie för 500 Mark, de Höruper de Kraam to verlaad’n, de dor mit inverstahn weern.  

Aß Naameddaags ümm de Klock 3, de Südost ganz afflaut, deen se weer naa Eckernför to loppen, wo se eb’n naa 9 Uhr in Haab’n fast makt harrn.  

Aß se de anner Morg’n an Haab’n weern, kreeg’n de 6 Mann dat ganze Tralar to hörn, wat dor in Gang’n brögt, vun de Vörstand ut de Waadvereen. Dat de se nie störn, un harrn wat anners in Kopp to nehm, nämlich sick een anner Waad to köb’n. Denn Peter Kolls weer naa Joh. von Soosen hinn un mit emm över sien nie Waad tospreek’n. Eb’n för Meddag keem Peter Kolls weer an un erklär, dat alln’s so wied klaar weer. Joh. von Soosen wull Klock 5 daal kaam, um mit de Ploog to verhandeln. Ümm de de Klock 7 hör de fast nie Waad de Ploog. Bie düße Verhandlung weer denn ock jo dat ganze Gesluder un Dralar to spraak kaam.  

Joh. V. Soossen harr sick över dütt ganze Gesluder ut de Vörstand, wie ock ut de Vereen rut meld. Aß se de Hetz geg’n de Sööstmannswaad in de Vörstand beschlaad’n harrn, denn düße gemeene Schmutzigkeit wull hee nie mit maken. Hee dee de Ploog veel Glück wünschen un se sull’n man up de Weg blieb’n, de se inngahn weern, dat weer dat rechte, un sick nie vun de Gesell’n in Bookshorn jag’n laad’n.  

De naste Dag harrn se de Waad un alln’s, wat dor to höör, in er Quatschen laad un dormit alln’s klaar makt för de Fohrt naa Sonerburg. Joh. von Soosen harr de ganze Dag de Ploog mit hülpen. Eenige ut de Vörstand harrn emm noch beschimpt, wo hee sick ünnerstahn kunn, sien nie Waad an de Obenteurers to verköb’n. Soosen haar se over bös bescheed segg’t, dat hee sien Amt daalleegt harr un nix mehr mit se to dohn hemm wull. Un wat hee mit sien Eegendoom maken dee, göng’n Vörstand un Vereen överhaupt nix an. „Ick heef mien Waad an de Lüüd verköft, dat ick se helpen wull, denn de Lüüd harrn bewießt, dat se fähig weern, un Eenergie besedden, noch mehr sunn Leistung to fullbring’n. Denn wat jie dor över Speetakelt heeft, dat de Lüüd dör dat Unwedder er Waad mit Böö verlorn, iß doch een Mallör wähn, de överall mal paßern kunn. Denn denk man maal övernaa, wie veel Waad’n sünd dör een Nordostutscheeder bie uns in de Föör verlorn gahn, un mit all de Böö mehrere Daag lang naa de Waad’n söögt hemm, se weer to finn.“  

Vun de Vörstand weer de Ploog warn’d worn, nie nochmal sunn Fiasko to maken, un vun wölk sogar noch anpöbelt worn. Over vun de Slaag Lüüd leed’n se sick nie erschüttern un göng’n er Wegg, wat se sick vörnahm harrn.  

De anner Dag morgens ümm ½7 Uhr göng’n er Reis naa Sonerburg to. De Gelegenheit mit Wind un Wedder weer good. Ümm Meddag weern se wull ungefähr 13 Seemieln vun’d Süderholt aff un sehn naa de Wall (Küste) to überall dat veele Vogelwark. Aß se neeger keem, weern een Maße Raameffen (Alken) un mehrer Tümmlers dor tosten, dat schienbaar all naa de Wall to in Bewegung weer, graad so, aß för 6 Daag bie Höruphaff.  

So leepen se naa’d Land to, ümm Waad un Böö klaar to maken tom Utsedden. In een good Stünnstied weern se mit alln’s klaar, so leepen se sofort aff ümm de Waad uttosedden. Dat ganze Vogelwark weer all bie 180 Fad’n, dat weer erste Knop naa de Wall rann trok’n. So deen se de Waad mehrn mang dat Vogelwark utsedden. Ümm de Klock harrn se mit er Böö weer Land, aß se bied rann Winn 2te Knop 120 Fad’n up de Winn harrn, stünn dat Vogelwark in Richtung över de Waad un keem, wie to Hörup, mit de Waad naa’d Land to. Dat weer een good Teek’n för een Fang.  

Wie de Waad förwunn, weer to sehn, wie sick de Moev’n dat Fischwark ut de Waad hohlten. Rund ümm de Waad weer alln’s een Glei. Bied intreek’n vun de Waad müßten se glieks vun de Boog an dat Bestick överhohln. Bie Halv sedd dor so veel Bestick up, un müßten dat tom gröödsten Deel affschütteln. Se deen er Ankertau jümmers beed mehr inhohln, dormit se allmählig höher up de Grund ropp keem. De letzt Läng’n vun de Waad un de ganze Haam dreev bob’n vun Sprotten.  

Dat weer good, dat se sick Adolf Petersen („Knut in de Darm“) aß 7te Mann mit nahm harrn. Aß de Kehlsteen (Schwerster Stein bis zu 25 ℔ an der Waade) binn Bords wußt, de Ploog dat een ganz groot Fang in de Waad weer.  

Een vun er Quatschen hohlten se langsied, dat Hiergescheer war klaar makt. Mit de groot Ketscher (für 200 ℔) över een Talje an de Gaffel göng’n dat fix, un baggerten de irst Quatsch full mit Bünn un alln’s, wat rinn kunn. Aß de Quatsch full, keem de anner Quatsch rann, de ock beed an’d Kapp full makt wor. Intwischen weern 3 Mann bie, ut de Pinn de beiden Waadböö to belaad’n. Aß alln’s full, weer over noch över een Boot full in Kieln un Pinn. So müßten se noch up Deck vun de Quatschen wat los to warn, un doch weer noch een barg Fischwark in’d Nett. So weern se bie un fung’n dat Fischwark in Kieln un Pinn langsied vun een Waadboot up.  

De Witterung weer god, klare Luft un Windstill, bloß dat froor een beed’n. Franz Zett un Peter Kolls weern all eb’n naa 2 Uhr ünnerweggs naa Eckernför. Mien Vadder mit mien Grootvadder un Adolf Petersen an Bord sleepten de Waadböö mit de Rest vun’d Fischwark langsied naa’d Sonerburger-Haab’nlock to. Up de Waadböö weern Jörn Dankwardt un Fiete Mumm. Se sull’n sehn, dat se naa de Haab’n vun Sonerburg rinnkeem un sick Lüüd annehm, de se helpen kunn. Denn förd Sonerburger Lock leeg allerlei Schrabelis. Ümm de Klock 5 morgens smedden se de Liens los. Bie de langsaame Sleeperie weern 2½ Stünn vergahn.  

De Franz Zett un Peter Kolls förrut weern, se weern des Morgens ümm ½9 Uhr in Eckernför. Mien Vadder keem irst bie 11 Uhr an. Wie mien Vadder un Fiete Mumm wieder vertelln deen, harr dat een groot Hallo an de Brügg geb’n. Bloß vun de Vörstand vun de Waadvereen harr sick nirgens am Haab’n een sehn laad’n. De eenzige weer Joh. von Soosen weesen, de sick freun dee un de Ploog beglückwünschen dee för de groot Fang. För all’n dee hee sick freun, dat se de Grootschnuten bewies harrn, dat se up de rechte Weg weern.  

Franz Zett un Peter Kolls löschten 532 Kisten, mien Vadder 550 Kisten, Jörn Dankwardt un Fiete Mumm löschten in Sonerburg 340 Kisten. Dat weer een Grootfang vun över 1400 Kisten reine Sprotten, un dat 7 Daag naa de Fang vun Hörup un de Verlust vun Böö un Waad dör de Südoststurm.  

Mit düße Fang weerBritish Airways de niele Waad un all de sunstigen Unkosten betaalt. Up Mannspart weer noch 800 Mark, ohne de Fang vun Höruphaff. De Ploog harr mit düße Fang bewies, dat se keen Schaarlatarne weern, sundern Männer, de wußten, wat se wull’n.  

Naa 2 Daag göng’n se wer up Tour naa Sonerburg hinn. Dör de südliche Wind de letzten Daag weer ut de Geltinger-Bucht allerlei Iis rut dreeb’n un harr sick mit de Strömung förd Sonerburger-Lock fast sedd. So bleem se mit beide Quatschen wull een halbe Seemiel vun’d Sonerburger Lock aff in’d Iis sidden. Förd düster warn, keem een Torpedoboot vun See naa Sonerburg to, dat Torpedoboot de beide Quatschen mit ganz langsaame Fohrt dör’d Iis bring’n.  

Mit veel Help vun de Sonerburger-Fischers, so wie Hannes Riedel un Snut Löffler, weern Jörn Dankwardt un Fiete Mumm, bied löschen, Bestick affslaag’n un dat uphäng’n vun de Waad good mit alln’s torecht kaam. Mit dat dör’d Schrabelis naa Haab’n rinnkaam, aß mien Vadder se sick överlaad’n harr, weer doch nie so eenfach wähn. Aß de Damper „Baldur“ ut de Haab’n rut kaam up sien Tour naa Flensburg, eern se mit de innloppen Strom bald in Haab’n fast wähn.  

De Ploog weer vergnögt un to freen, dat se wer tosaam un alln’s so good ohne Scheererien affloppen weer. Noch een paar Reisen mit een Ladung Sprotten hett de Ploog mit een vun de Quatschen naa Eckernför brögt.  

Aß mit de Tied de Fischerie to Sonerburg mehr un mehr naa leed, sick de Fischerie mit de Waad’n in Eckernför verbeedert harr, hett de Ploog sick mit all er Pakelasch, an Breedelgarn mit Ankers un Taun un wat sunst noch all weer, mit Böö un Waad up de Weg naa Eckernför makt. Se harrn over för dem in Eckernför an telefonert, dat se geg’n 4 Uhr ankeem. Er to stahne Togg sull nie mit verlost warn, er Togg weer naa’d Töggzettel „Steenwall 5“.  

Ümm ½4 Uhr harrn se de Langholter-Baak paßeert un leppen naa er Togg to. Vun de Langholter-Baak langinn harrn se eenige Schremels, wie Raneffen un ock paar Tümmlers sehn. So göng’n se up er Togg för Anker, makten de Waad klaar för de Obendtogg. Dat keem jo up een Versöök an. De Waaden an’d Eckholt deen vun de Naahmeddags-Togg all langinn segeln, so wied se dat vun er Togg ut sehn kunn.  

De Obendtogg up Steenwall 5 harr sick lohnt. De Fang, de ut Mischwaar bestünn, keem in mien Vadders Quatsch. Hee dee mit sien Vadder an Bord langinn fohrn mit de Waad, wull’n se beed to de Morgentogg ling’n blieb’n. Mien Vadder sull to de Tied weer rut kaam. Obends ümm 2 Uhr weern se mit de Fang an de Brügg. Wie to Huus kreeg’n vun Boi Hinrichsen bescheed, dat mien Mudder beed to Eeten un Drinken maken sull, för mien Vadder un Grodvadder, de alleen an Bord weern. Ick keem rut ut Bett, trok mie an, denn göng’n ick mit een Kann mit warm Tee un mehrere Sneen Brot daal naa de Brügg. Ick wull doch Innketschern. Se harrn sick 5 Mann annahm to Utsammeln mit 2 Uttelldischen, de se an Bord harrn.  

De Fang bestünn ut 110 Kisten Siel’n, 25 Kisten Vullheern un 13 Kisten mit Sprotten, da weern so 7000 ℔. Morgens ümm 4 Uhr weern se ferdieg mit Utsammeln. Veel Fischers keem vun’d Huus, se wull’n to de Morgentogg hinn. Fiete Krus (de Muus), de mit mien Vadder snack’n, hee harr as Togg „Steenwall 6“. Hee wull mit emm langut un hee sull mien Vadder bie sien Ploog affsedden. Mie Grodvadder un ick göng’n lang de Fischerstraat to Huus.  

Inn de Morgentogg harrn de Waad’n lang de „Steenwall“ een bied anner 1½ beed 2 full groot Heern (Heringe) hatt. Beed in de April hett de Ploog noch mit de Waad fischt un goode Fänge makt, dorvun noch 2 mal, een vun er Quatschen full hatt.  

Mit de Hetzerie vun de Vörstand geg’n de Ploog weer dat vörbie, denn 2 Mann vun de Ploog harrn se in de Vereen up nahm, un Jörn Dankwardt sogar in de Vörstand gewählt.  

So wie Fiete Mumm un mien Vadder mie er Erlebniß vertellt, heff ick dat upschreeb’n in uns Quatschen-Kajütt, wo’d schönn warm un gemütlie weer, un buudd’n de Nordost rusen dee.  

Fr. Daniel